پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ به اقرار اهل‌سنت و روایات مورد قبول آنان، در صورتی‌که امیرمؤمنان (علیه السّلام) بدون وقفه پس از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به خلافت می‌رسید، جامعه انسانی به راه راست رهنمون گردیده و سرانجامشان به بهشت می‌انجامید؛ نمونه‌هایی از متون اهل‌سنت در تأیید این سخن را در زیر می‌‍خوانید: عبد الله بن مسعود گوید: «در شب آمدن جنیّان به محضر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در محضر حضرت بودم که نفس عمیقی کشید؛ عرض کردم: چه شده؟ حضرت فرمود: خبر رحلت مرا داده‌اند؛ عرض کردم: آیا برای خود جانشین برنمی‌گزینی؟ فرمود: چه کسی را؟ عرض کردم: ابوبکر؛ حضرت سکوت کرد و پس از مدتی همان نفس عمیق و پرسش و پاسخ تکرار گردید؛ این بار نام عمر را بردم، باز هم حضرت سکوت کرد تا بار سوم که نام علی بن ابی طالب (علیه السّلام) را بردم حضرت فرمود: به همو که جانم در دست اوست اگر او را اطاعت کنید همه شما را به بهشت رهنمون خواهد گردید.»[1]
ابونعیم اصفهانی از علمای معتبر اهل‌سنت روایت دیگری را با مضمون زیر روایت کرده: «به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) عرض کردند: آیا علی (علیه السّلام) را به جانشینی برنمی‌گزینی؟ حضرت فرمود: اگر علی (علیه السّلام) را به سرپرستی بپذیرید او را هدایت شده و هدایت کننده به راه راست خواهید یافت.»[2] هم‌چنین روایت بالا را با تصحیح حاکم نیشابوری در کتاب او می‌توان یافت: «اگر علی (علیه السّلام) را ولیّ و سرپرست خود قرار دهید، او را هدایت شده و هدایت کننده به راه راست خواهید یافت. این حدیثی است صحیح، بر اساس شرایط شیخین (بخاری و مسلم) که آن دو در کتاب خود نیاورده‌اند.»[3]
از جمله روایات صریح دیگری که می‌توان آن را به عنوان اشاره صریح پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به خلفای پس از خود دانست، روایتی است که ابن حجر عسقلانی از پیامبر (صلی الله علیه و آله  وسلم) نقل می‌کند: «هر کس می‌خواهد زندگی و مرگش مانند من باشد و وارد بهشت گردد، علی (علیه السّلام) و فرزندان او را به عنوان ولی و امام انتخاب کند.»[4] نکته قابل توجه این‌که ابن حجر که نمی‌تواند به راحتی زیر بار چنین روایتی برود، تلاش می‌کند با اشکال رجالی این روایت را از کار بیاندازد، به همین‌رو می‌گوید: «در سند این روایت، یحیی بن یعلی وجود دارد که به شدت ضعیف است.»[5] اما به خوبی مشخص است که چون این روایت با پایه‌های اعتقادی و مذهبی وی کاملاً در تضاد بوده است به بهانه تضعیف یحیی بن یعلی، تلاش نموده روایت را از کار بیاندازد؛ در حالی‌که به خوبی مشخص است او هدفی جز سرپوش گذاردن بر حقیقت، ردّ فضیلتی از فضایل امیرمؤمنان (علیه السّلام) و توجیه اعتقادات باطل خود نداشته است.
دلیل ما بر این مدّعا آن است که خود وی در کتاب تقریب التهذیب، در ترجمه همین شخص (یحیی بن یعلی محاربی) گرچه تضعیفاتی نقل می‌کند، امّا در عین حال چندین توثیق برای وی نقل می‌کند که در صورت تعارض تضعیفات و توثیقات درباره یک راوی، روایت «حسن» می‌شود. و روایت «حسن» نیز بنا بر اتّفاق علمای رجال شیعه و سنّی قابل احتجاج و معتبر می‌باشد. مهم‌تر این‌که ذهبی از استوانه‌های علمی اهل‌سنت، در کتاب میزان الاعتدال می‌گوید: «یحیی بن یعلی محاربی، شخصی موثّق است.»[6] پس روایت بالا دلیل دیگری است بر این‌که مراد از «خلفائی اثنا عشر»، ائمه دوازده‌گانه شیعه هستند.

پی‌نوشت:
[1]. «عبدالله بن مسعود قال کنت مع النبیّ (صلی الله علیه و آله و سلم) لیلة وفد الجنّ فتنفّس فقلت مالک یا رسول الله؟ قال نعیت إلی نفسی یابن مسعود قلت استخلف قال من؟ قلت: أبوبکر قال: فسکت ثمّ مضی ساعة ثمّ تنفّس فقلت ما شأنک بأبی أنت و أمّی یا رسول الله؟ قال: نعیت إلی نفسی یا بن مسعود قلت فاستخلف قال من؟ قلت عمر فسکت ثمّ مضی ساعة ثمّ تنفّس فقلت ما شأنک؟ قال: نعیت إلی نفسی یابن مسعود. قلت فاستخلف قال: من؟ قلت: علیّ بن أبی طالب قال: أما و الّذی نفسی بیده لئن أطاعوه لیدخلنّ الجنّة أجمعین أکتعین.» المعجم الکبیر، طبرانی، موصل، ج 10، ص 67.
[2]. «قال قالوا یا رسول الله ألا تستخلف علیّا؟ قال: إن تولّوا علیّا تجدوه هادیا مهدیّا یسلک بکم الطّریق المستقیم رواه النّعمان بن أبی شیبة الجندیّ عن الثّوریّ عن أبی إسحاق عن زید بن یثیع عن حذیفة نحوة.» حلیة الأولیاء و طبقات الأصفیاء، أبو نعیم أصبهانی، دار الکتاب العربی، بیروت، ج 1، ص 64.
[3]. «و إن ولّیتموها علیّا فهاد مهتد یقیمکم علی صراط مستقیم هذا حدیث صحیح علی شرط الشّیخین و لم یخرّجاه.» المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 3، ص 153.
[4]. «قال رسول الله (صلی الله علیه  و آله و سلم) یقول من أحبّ أن یحیا حیاتی و یموت میتتی و یدخل الجنّة فلیتولّ علیّا و ذریّته من بعده و قال إبن مندة لا یصحّ قلت فی إسناده یحیی بن یعلی المحاربیّ و هو واه.» الإصابة فی تمییز الصحابة، ابن حجر عسقلانی، دارالجیل، بیروت، ج 2، ص 587.
[5]. «قلت فی إسناده یحیی بن یعلی المحاربیّ و هو واه.» الإصابة فی تمییز الصحابة، ابن حجر عسقلانی، دارالجیل، بیروت، ج 2، ص 587.
[6]. «یحیی بن یعلی المحاربیّ موثق.» میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ذهبی، بیروت، ج 7، ص 229.