پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در گرماگرم هیاهویی که بر سر اجماع و عدم آن در خلافت ابوبکر وجود دارد، معمولا فراموش می‎شود که این بحث سودی به حالشان ندارد زیرا برفرض، اجماعی بوده است و آنرا حجّت بدانیم، تنها خلافت خلیفه اول اهل‎سنّت را تصحیح می‎کند. امّا خلیفه دوّم به انتخاب ابوبکر تعیین شد و تلاشی هم در موافق ساختن مخالفین زیاد این امر، صورت نگرفت!
بزرگانی چون ابن سعد در طبقات[1] ابن قتیبه در الامامة و السیاسة[2]، صنعانی در المصنف[3] و دیگران[4] اعتراض بسیاری از صحابه را با تعیین شدن عمر به‎عنوان خلیفه، نقل نموده‎اند. طلحه، زبیر، جمعی از مهاجرین و انصار، اهل شام، محمد بن ابی بکر و امام علی (علیه السلام) جزو این افراد شمرده شده‎اند.
حتی طبق بعضی متون، کل مهاجرین و انصار[5] مخالفین خلافت وی بوده‎اند! که نشان می‎دهد مخالفین وی فقط کسانی نبوده‎اند که احتمال به خلافت رسیدن آنان وجود داشته‎است، بلکه سایرین هم مخالف سیاست‎های وی در امور سیاسی و اجتماعی بوده‎اند، خصوصا که عملکرد وی را به‎وضوح در دوران ابوبکر دیده‎بودند، چراکه وی مشاور ارشد ابوبکر بوده است.
در مجموع نحوه انتخاب خلفای صدر اسلام به‎وضوح نشان دهنده اشتباه بودن نحوه تعیین آنها می‎باشد، که صرفا با نیم نگاهی به تفاوت نحوه تعیین هریک، قابل درک است. به‎راستی آیا پیامبر (صلی الله علیه و آله) به این وضع راضی می‎توانسته باشد؟! و هیچ راهی پیش پای امّت خود نگذاشته است؟!

پی‎نوشت:
[1]. ابن سعد، الطبقات الکبری: ج3 ص199، دار صادر.
[2]. ابن قتیبه، الامامة و السیاسة: ص37، تحقیق الشیری.
[3]. صنعانی، المصنف: ج5 ص449.
[4]. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة: ج1 ص165. ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق: ج30 ص411. ابن شبة، تاریخ المدینة: ج2 ص666. ذهبی، تاریخ الاسلام: ج3 ص116. ابن اعثم کوفی، الفتوح: ج1 ص121.
[5] ابن قتیبه، الامامة و السیاسة: ص37، تحقیق الشیری.
آدرس‎ها از کتاب سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة الامام علی (علیه السلام): ج2 ص9-11، نشر ولاء المنتظر.

نویسنده: سلام