پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بر طبق حدیث انذار عشیرة، پیامبر (صلی الله علیه و آله) مأمور به اعلان دعوتشان شد و ایشان را فراخواند و اطعام نمود. ولی آنگاه که خواست صحبت کند، ابولهب مانع شد. در روز دوم دوباره ضیافت شکل گرفت و پیامبر (صلی الله علیه و آله) پس از دعوت به اسلام فرمود: «فأيكم يؤازرنی علی هذا الأمر علی ان یکون أخی و وصیّی و خلیفتی فیکم؟[1] کدامیک از شما مرا در این کار یاری خواهد داد تا برادر و وصیّ و جانشین من در میانتان باشد؟» چنانکه مشاهده می‎شود این روایت از ادلّه واضح برای تعیین شدن امام علی (علیه السلام) به‎عنوان جانشین پیامبر (صلی الله علیه و آله) توسط ایشان است.
امّا جالب اینجاست که برخی راویان، به‎زعم آنکه بتوانند محتوای حدیث را عوض کنند آن را بصورت "خلیفتی فی اهلی" نقل نموده‎اند. بنابراین عده‎ای این توهّم را نموده‎اند که در این ماجرا پیامبر (صلی الله علیه و آله) فقط می‎خواستند جانشینی برای اهل و عیال خویش مشخص نمایند و نه کل قریش و به تبع آن کل مسلمین!
در پاسخ باید گفت:
- اگر خلیفه به این معنا باشد، مترادف همان کلمه "وصیّ" خواهد بود که بلافاصله قبلش ذکر شده، پس قطعا چنین معنایی درست نخواهد بود.
- در آن روز اصلا پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرزندی نداشتند و حتی موقع وفات هم فقط دختری داشتند که شوهر نموده و نیاز به تعیین سرپرست ندارد، و همسرانی که نابالغ نیستند و تعیین ولیّ برای آنان متداول نبوده است، بلکه آنان توسط اهل و عشیره خود، مورد حمایت بودند.
- طبق حدیث باید ربطی بین آنچه پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‎گیرد و آنچه در قبالش می‎دهد باشد. در حالیکه بین کمک و جان‎فدایی در امر دین  و بین سرپرستی زنان و دختران پیامبر (صلی الله علیه و آله) ربطی وجود ندارد!
- اصلا آیا معنا دارد هدف از نزول آیه انذار عشیرة پیامبر (صلی الله علیه و آله)، تعیین ولیّ برای زنان و دختران پیامبر (صلی الله علیه و آله) باشد؟!
- اصلا آنچه از شواهد تاریخی به‎دست می‎آید، حضرت علی (علیه السلام)، ولی و سرپرست زنان پیامبر (صلی الله علیه و آله) نبوده است و نسبت به حضرت زهرا (سلام الله علیها) نیز ولایت همسری داشته و نیازی به جعل ولایت دیگری نبوده است.
بنابراین همان‎طور که مشاهده می‎شود، حتی اگر عبارت حدیث "خلیفتی فی اهلی" باشد، باید معنای آن را قریش و به تبع آن کل مسلمین دانست، چراکه به اجماع همه مسلمین تعیین امامی خاص برای قریش و امامی برای بقیه امکان ندارد.[2]

پی‎نوشت:
[1]. طبری، تاریخ الأمم و الملوک: ج2 ص63. سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة الامام علی (علیه السلام): ج2 ص9، نشر ولاء المنتظر.
[2]. سید جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة الامام علی (علیه السلام): ج2 ص25-28، نشر ولاء المنتظر.

نویسنده: سلام