پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ شراب در کتاب مقدس مذمت شده است. در عهد عتیق آمده است: «شراب‌ انسان‌ را به‌ كارهای‌ احمقانه‌ وا می‌دارد و مشروب‌ باعث‌ عربده‌كشی‌ می‌شود؛ چه‌ احمقند افرادی‌ كه‌ خود را اسیر مشروب‌ می‌كنند».[1] «وای‌ بر آنانی‌ كه‌ صبح‌ زود برمی‌خیزند تا در پی‌ مسكرات‌ بروند، و شب‌ دیر می‌نشینند تا شرابْ ایشان‌ را گرم‌ نماید»[2]
در عهد جدید نیز در مذمت شراب فقرات فراوانی وجود دارد: «مست‌ شراب‌ مشوید که‌ در آن‌ فجور است‌، بلکه‌ از روح‌ پر شوید»[3]. «دزدان‌ و طمعکاران‌ و مشروب خواران و فحاشان‌ و ستمگران‌ وارث‌ ملکوت‌ خدا نخواهند شد».[4] «کار درست این است که از خوردن گوشت یا نوشیدن شراب و یا هر کار دیگری که باعث آزردگی و لغزش دیگران می شود، پرهیز کنید»[5].
«به زنان سالخورده نیز بیاموز که در زندگی و رفتار خود موقر و سنگین باشند، غیبت نکنند، اسیر شراب نشوند، و در اعمال نیک نمونه باشند،  تا بتوانند به زنان جوانتر یاد دهند که چطور شوهر و فرزندان خود را دوست بدارند، عاقل و پاکدامن باشند، و کدبانویی شایسته و همسری مهربان و مطیع برای شوهـر خود باشند، تا وابستگان و آشنایان ایشان ، بهانه ای برای بدگویـی از مسیحیان پیـدا نکنند»[6].
شراب در عشای ربانی
در کتاب مقدس آمده است که عیسی مسیح  در شب عید پسح، به حواریون خود شراب داد که این مراسم به «شام آخر» معروف است: «و چون‌ ایشان‌ غذا می‌خوردند، عیسی‌ نان‌ را گرفته‌، برکت‌ داد و پاره‌ کرده‌، به‌ شاگردان‌ داد و گفت‌: بگیرید و بخورید، این‌ است‌ بدن‌ من‌. و پیاله‌ را گرفته‌، شکر نمود و بدیشان‌ داده‌، گفت‌: همه‌ شما از این‌ بنوشید، زیرا که‌ این‌ است‌ خون‌ من‌ در عهد جدید که‌ در راه‌ بسیاری‌ بجهت‌ آمرزش‌ گناهان‌ ریخته‌ می‌شود. اما به‌ شما می‌گویم‌ که‌ بعد از این‌ از میوه‌ موْ دیگر نخواهم‌ نوشید تا روزی‌ که‌ آن‌ را با شما در ملکوت‌ پدر خود، تازه‌ آشامم»[7]‌.
در پیاله عیسی مسیح چه بود؟ شراب مست کننده یا آب انگور؟ آیا با توجه به مذمتی که در کتاب مقدس از شراب مست کننده شده است، عیسی مسیح به حواریون خود شراب مست‌کننده داد؟
در کتاب مقدس از نعمت‌های خداوند به یهودیان شراب انگور برشمرده شده است: «پس‌ خداوند برای‌ زمین‌ خود به‌ غیرت‌ خواهد آمد و بر قوم‌ خویش‌ شفقت‌ خواهد نمود و خداوند قوم‌ خود را اجابت‌ نموده‌، خواهد گفت‌: اینك‌ من‌ گندم‌ و شیره‌ و روغن‌ را برای‌ شما می‌فرستم‌ تا از آنها سیر شوید و شما را بار دیگر در میان‌ امّت‌ها عار نخواهم‌ ساخت‌ ... ای‌ پسران‌ صهیون‌ در یهوه‌ خدای‌ خویش‌ وجد و شادی‌ نمایید، زیرا كه‌ باران‌ اولین‌ را به‌ اندازه‌اش‌ به‌ شما داده‌ است‌ و باران‌ اول‌ و آخر را در وقت‌ برای‌ شما بارانیده‌ است‌. پس‌ خرمن‌ از گندم‌ پر خواهد شد و معصره‌ها از شیره‌ و روغن‌ لبریز خواهد گردید»[8].
اما این شراب انگور، همانطور که در ترجمه قدیم آمده است، آب انگور است نه شراب مست کننده، چرا که در ترجمه عبری آن از کلمه « Tiyrosh» استفاده شده است که به معنای شیره انگور است نه از کلمه «Yayin» که به معنای شراب مست کننده است. در برخی ترجمه‌ها نیز از عبارت « firstfruit of the grape» که به معنای «نوبر انگور» است، استفاده شده است نه کلمه «wine» که به معنای شراب مست کننده است.
اگر شراب نماد خون بی گناه عیسی است و نان نماد گوشت پاک عیسی، همانطور که نان باید بدون مخمر باشد، شراب انگور نیز باید بدون مخمر، و خالص باشد که در این صورت این شراب انگور یعنی همان آب انگور خالص نه تخمیر شده و مست کننده.
در اول قرنتیان 15: 20 نیز از عیسی مسیح به میوه نوبر «firstfruits» تعبیر شده است و طبق کتاب مقدس، یهودیان موظف بودند که میوه نوبر را به کاهنان به عنوان قربانی تقدیم کنند و میوه نوبر انگور در تثنیه 18: 4، نحمیا 10: 37 و 39،  آب انگور است (tirosh) نه شراب مست کننده (Yayin).
در مکاشفه یوحنا از آب انگور (و نه شراب)، به خون تشبیه شده است: «پس‌ آن‌ فرشته‌، زمین‌ را با داسش‌ درو کرد و انگورها را در ظرف‌ بزرگ‌ غضب‌ خدا ریخت‌. انگورها را در داخل‌ آن‌ ظرف‌ که‌ در خارج‌ شهر بود، با پا آنقدر فشردند تا رودی‌ از خون‌ جاری‌ شد که‌ طولش‌ هزار و ششصد تیر پرتاب‌ بود و ارتفاعش‌ به‌ دهنه‌ یک‌ اسب‌ می‌رسید»[9]. پس طبق کتاب مقدس و الهیات مسیحی، آنچه عیسی مسیح در پیاله به حواریونش داد، آب انگور خالص بود نه شراب مست‌کننده. 

پی‌نوشت:
[1] . امثال سلیمان 20: 1.
[2] . اشعیا 5: 11.
[3] . افسسیان 5: 18.
[4] . اول قرنتیان 6: 10.
[5] . رومیان 14: 21.
[6] . تیتوس 2: 3-5.
[7] .متی 26: 26-29.
[8] . یوئیل: 2: 18-24.
[9] . مکاشفه یوحنا 14: 19-20.