پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مسیحیان از قرن‌ها پیش، از هر راه ممکنی استفاده می‌کنند تا تثلیث را اثبات کنند؛ و حال اینکه این اعتقاد غیر وحیانی و غیرعقلانی، حتی با کتاب مقدس تحریف شده آن‌ها نیز قابل انطباق نیست. البته دلایل زیاد عقلی و نقلی از کتاب مقدس خود آورده‌اند که همه‌ آن دلایل مورد هجوم اشکالات فراوان عقلی و نقلی است؛ و این عدم اتقان در اثبات اعتقاد باطلشان، باعث رجوع آن‌ها به کتاب‌های سایر ادیان و مکاتب به خصوص قرآن شده تا با بهره‌گیری از آن تثلیث این آموزه غیرعقلانی را برای سایرین اثبات کنند.
اگر عبارت «تثلیث در قرآن» را در اینترنت یا در کتب مسیحیان، جستجو کنید، خواهید یافت که آنان به آیات مختلفی از قرآن کریم استناد کرده و درصدد اثبات تثلیث برآمده‌اند. القمص زکریا بطرس در کتاب الله واحد فی الثالوث القدوس که به زبان عربی نوشته‌شده است، با عنوان شهادت قرآن بر تثلیث به آیه 171 سوره نساء استناد کرده است. آیه‌ای که وی از قرآن آورده است، این عبارت از قرآن کریم می‌باشد: «إِنَّمَا الْمَسيحُ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى‏ مَرْيَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِه [نساء/171] همانا مسيح عيسى بن مريم فرستاده خدا بود، فرمان ايجادى از او بود كه متوجه مريمش كرد و روحى بود از خدا، پس به خدا و فرستادگان او ايمان آوريد».
وی در تقریر استدلال به این آیه از قرآن گفته‌است که ذات خداوند از عبارت «رَسُولُ اللهِ» فهمیده می‌شود. پس از اثبات اقنوم اول به سراغ اثبات خدای پسر رفته و چنین گفته که کلمه «كَلِمَتُهُ» که ضمیر در آن به الله برمی‌گردد، همان کلمه‌ ایست که ما به آن اعتقادداریم. کلمه «رُوحٌ» هم همان روح‌القدسی است که ما به آن معتقدیم؛ بنابراین، به‌وضوح قابل‌مشاهده است که قرآن به سه اقنوم ما مسیحیان اشاره‌کرده و مسیحیت غیر این حرف قرآن چیزی بیشتر نمی‌گوید.
حقیقت این است که خداوند در آیه مذکور از قرآن نه‌تنها تثلیث مسیحیت را اثبات نمی‌کند، بلکه با شدت تمام آن را رد کرده و انسان‌ها را از اعتقاد به چنین امری بر حذر می‌دارد. شاید سؤالی به ذهن خواننده خطور کند که کجای این آیه دلالت بر مخالفت قرآن با تثلیث دارد؟ جواب این سؤال این است که مسیحیان جهت اثبات اعتقاد باطل خود به هر راهی ولو اینکه باطل باشد تمسک می‌جویند. آیه‌ای را هم که شاهد بر اعتقاد خود آورده‌اند، با شیطنت غیراخلاقی، بخشی از ابتدا و انتهای آن را بریده و آورده‌اند. اصل آیه به قرار زیر است:
«يا أَهْلَ الْكِتابِ لا تَغْلُوا في‏ دينِكُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسيحُ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى‏ مَرْيَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا خَيْراً لَكُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ كَفى‏ بِاللَّهِ وَكيلاً [نساء/171] هان اى اهل كتاب در دين خود غلو مكنيد و پيامبرتان را پسر خدا و خود را دوستان خدا می‌خوانيد و عليه خدا جز حق سخن می‌گوييد، همانا مسيح عيسى بن مريم فرستاده خدا بود، فرمان ايجادى از او بود كه متوجه مريمش كرد و روحى بود از خدا، پس به خدا و فرستادگان او ايمان آوريد و زنهار كه سخن از سه خدايى به زبان آريد، كه اگر از اين اعتقاد باطل دست‌بردارید، برايتان خير است، چون الله معبودى يكتا است، منزه است از اينكه فرزندى داشته باشد، آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است ملك خدا است و براى داشتن تکیه‌گاه، خدا بس است». همانطور که می‌بینید، در ابتدای آیه که توسط مسیحیان بریده شده بود، خداوند به صراحت مسیحیان را از غلو در مورد مسیح منع می‌کند. در انتهای آیه نیز با بیانی روشن خداوند آموزه غلط تثلیث را مردود دانسته و می‌فرماید چنین حرفی را حتی نباید به زبان آورد.
دلالت این آیه بر نفی آموزه تثلیث به قدری واضح و مشخص است که نیازی به توضیح بیشتر نیست؛ توصیه‌ای که به این نمونه از به‌ظاهر اندیشمند مسیحی می‌توان کرد این است که دست از بی‌اخلاقی‌های علمی برداشته و با استدلال منطقی و عقلانی و به دور از مغالطه‌گری‌ها، به اثبات و دفاع از عقاید خود بپردازند تا مخاطبین خود به در کنار هم قرار دادن دلایل ادیان و مکاتب مختلف راه درست و حقیقی را انتخاب کنند.