پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از آن‌جا که وهابیون اعتقاد به امام زمان (علیه السلام) ندارند، ایرادهایی نسبت به وجود نازنین ایشان مطرح می‌کنند و چند مدت پیش در یکی از سایت‌‌ها چنین مطرح کرده بودند که: «در اصول کافی روایت شده است، امام صادق (علیه السلام) به مردی تعلیم داد که چگونه به امام زمان (علیه السلام) سلام کند».[1] سؤال کننده مطرح می‌کند، با توجه به این روایت، در دوران امام صادق (علیه السلام) که هنوز امام زمان (علیه السلام) متولد نشده است، سلام کردن چه معنا و چه هدفی می‌تواند داشته باشد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت:
- معنای سلام طبق کتب تفسير و لغت، دعا برای سلامتی فرد می‌باشد.[2] دعا هم برای شخص موجود ممكن است، هم كسی كه موجود نيست. چه اشکالی دارد که برای شخصی که موجود نیست دعا کنیم و از خدا بخواهیم وقتی که به دنیا آمد، او را توفیق، عزت و سلامتی عطا کند؟ در روايات اهل سنت آمده است كه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) برای كسانی كه درآن زمان موجود نبوده‌اند دعا كردند. در مسند أحمد بن حنبل با سند صحیح آمده است: «طوبى لمن آمن بي ولم يرني.[3] خوشا به حال کسی که ایمان به من آورد در حالی که من را ندیده است». پیامبر اکرم در این حدیث لفظ "طوبی- خیر و خوبی" را برای چنین اشخاصی استفاده کرده است.
- با دقت در روایت مورد سؤال باید گفت که امام (علیه السلام) در پاسخ به فردی که از کیفیت سلام بر امام زمان (علیه السلام) می‌پرسد، می‌فرماید: «قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ كَيْفَ يُسَلَّمُ عَلَيْهِ قَالَ يَقُولُونَ السَّلَامُ عَلَيْكَ ... گفتم چگونه بر امام زمان سلام کنیم، امام فرمود: می‌گویی سلام بر تو...». با توجه به افعال مضارع (فعل مضارع دلالت بر آینده دارد) که در حدیث به کار رفته است، به این نتیجه می‌رسیم که منظور امام این است که اگر در آینده او را درک کردی با این کیفیت به او سلام کن.
اما علاوه بر اين مطلب، ما برای دفع شبهه از زياراتی كه برای امام زمان (علیه السلام) قبل از تولد ايشان ذكر شده است چنين پاسخ می‌گوييم:
- در قرآن می‌خوانیم: « وَإذ أخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِم ذُرِّيَّتَهُم وَأشهَدَهُم عَلَي أنفُسِهِم ألَستُ بِرَبِّكُم قَالُوا بَلَي [اعراف/172] به خاطر بياور هنگامى را كه پروردگارت از پشت فرزندان آدم ذريّه آنان را برگرفت و آشكار ساخت و آنها را گواه بر خويشتن نمود (و اسرار وجودشان را به آن‌ها نشان داد و فرمود) آيا من پروردگار شما نيستم؟ آنها همگى گفتند: آرى گواهى مى‏‌دهيم!» آن‌چه از این آیه به دست می‌آید این است که تمامی مردم قبل از تولد در اين عالم، وجود روحانی داشته و درك و فهم دارند. پس سلام کردن قبل از تولد اشکالی ندارد.
روایتی در تایید این مطلب در کتب اهل سنت با سند صحیح وارد شده است: « از رسول خدا سؤال كردند كه چه زمانی شما به نبوت مبعوث شديد؟ فرمودند هنگامی كه آدم در بين روح و بدن بود (روح و بدنش از هم جدا بود) ... اين حديث نيكو و صحيحی است».[4]
نتیجه: ثابت شد که سلام به کسی که هنوز متولد نشده است، اشکال ندارد، چرا که معنای سلام، دعا برای شخص است. و ثابت شد تمامی مردم قبل از تولد در اين عالم، وجود روحانی دارند. پس سلام کردن به یک شخص، قبل از تولد او اشکالی ندارد.

پی‌نوشت:

[1]. کلینی، الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ 1، ص 412، محقق مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، ناشر: دار الكتب الإسلامية، مكان چاپ: تهران‏، 1407 ه.ق‏
[2]. زمخشری، الكشاف ج 3 ص 29، دار النشر: دار إحياء التراث العربي، بيروت، تحقيق: عبد الرزاق المهدی
[3]. احمد بن حنبل، مسند أحمد بن حنبل ج 3 ص 71، دار النشر: مؤسسة قرطبة مصر
[4]. الترمذي السلمي، سنن الترمذي ج 5 ص 585، دار النشر: دار إحياء التراث العربي، بيروت، تحقيق: أحمد محمد شاكر وآخرون