این سوال را در چند نکته پاسخ می‌دهیم:
نکته اول: وقتی خداوند این قدرت را به عزرائیل داده است که در آن واحد جان هزاران نفر را بگیرد، پس چه اشکالی دارد که خداوند مشابه این قدرت را به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) که مقامش از عزرائیل بالاتر است، بدهد که در آن واحد جواب هزاران سلام را بدهد؟

نکته دوم: اگر کسی دوباره سوال کند که چگونه ممکن است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) با زبان‌‌های مختلف صداها و سلام‌‌ها را بشنود، در پاسخ می‌گوییم که این هم بعدی ندارد، قرآن درباره حضرت سلیمان می‌فرماید: «وَ وَرِثَ سُلَيْمانُ داوُدَ وَ قالَ يا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّيْرِ [نمل/۱۶] و سليمان وارث داوود شد، و گفت: اى مردم؛ زبان پرندگان به ما تعليم داده شده.» و پرندگان و حشرات و... داراى زبان هاى گوناگون مى‌باشند. پس چه اشکالی دارد که خدا مشابه این قدرت را در پیامبر اکرم قرار دهد؟

نکته سوم: گفتیم مقام پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از جبرئیل بالاتر است، در روایات اهل سنت هم به این مطلب هم اشاره شده است. جبرائیل در شب معراج خطاب به پیامبر اکرم فرمود: «ای رسول خدا پیش رو... سزاوار نیست که من بر این جا گذر کنم و اگر یک بند انگشت نزدیک‌تر شوم خواهم سوخت».[۱] با توجه به این روایت، آن مقام رفیع جایی بود که جبرئیل اجازه ورود به آن مقام را نداشت و پیامبر اکرم می‌توانست به آن مقام راه پیدا کند.

نکته چهارم: در قرآن می‌خوانیم که: «وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلى‏ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ[توبه/105] بگو عمل كنيد! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را می‌بینند! و بزودى، بسوى داناى نهان و آشكار، بازگردانده مى‏‌شويد و شما را به آنچه عمل مى‌كرديد، خبر مى‌دهد» با کمی دقت در این آیه به این نکته می‌رسیم که فعل «یری» می‌بیند، مضارع است و فعل مضارع در قواعد عرب دلالت بر استمرار می‌کند، یعنی خدا و رسول و مؤمنین اعمال شما را پیوسته می‌بینند، پس چه اشکالی دارد خدایی که قدرت مشاهده اعمال را به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را داده است، قدرت پاسخ سلام را هم به ایشان دهد؟ برای اطلاع بیشتر به آدرسی که در پاورقی ذکر شده است مراجعه شود.[2]

پی‌نوشت:

[۱]. القمی النیشابوری، تفسير غرائب القرآن و رغائب الفرقان، ج ۴ ص ۲۲۵. دار النشر، دار الكتب العلمية، بيروت، لبنان، ۱۴۱۶هـ، ۱۹۹۶م، الطبعة، الأولى، تحقيق، الشيخ زكريا عميران
[2]. آیا پیامبران و ائمه اعمال ما را می‌بینند؟