اول این که در آنجا شاید به اسم خسرو انوشیروان تفسیر بشه ولی در کل اگر به اهمیت خنیاگر و تجملی که بیان می دقت کنید میفهمید که مقصود خسرو پرویز هستش که در اون دوره خنیاگر به اوج میرسد نه دوره انوشیروان که خنیاگر افول میکنه بعدشم نباید وجود کنیز رو همیشه به منزله برده زن حساب کرد چون که در پهلوی ساسانی برده زن پیشه برد پریستار نه کنیز که معمولا به عنوان دخترک یا خدمتکار زن جوان یاد میشه البته در شاهنامه به معنای برده هستش بعدشم نباید داشتن کنیز رو همیشه به منزله حرمسرا به سبک اسلامی یاد کنیم این زنان چه آزاد بودند و چه برده هیچ وجه به عنوان زنان رسمی شاه تلقی نمیشدن و بیشتر حکم معشوقه رو داشتن که حتی فرزندان اون ها هم نامشروع به حساب می اومد که حق پادشاهی نداشتن( مگر در مواقع اضطراری مثل دوره کورش دوم که یونانی ها و پارسیان به اون لقب نامشروع زاده رو ) داده بودند و فقط فرزندان همسر رسمی شاه به سلطنت میرسید همون شیوه ای که شاهان اروپایی انجام میداند با این تفاوت که آنان این کار رو پنهانی انجام میدادند ولی ما از کیفیت زندگی اندونزی شاهان ساسانی اطلاعی نداریم و ملاکمون هم شیوه زندگی حرمسرا به سبک عثمانی یا خلافت اسلامی هستش