ازجمله مسائلی که برقعی آن را انکار کرده، مسئله مهدویت است؛ این در حالی است که اعتقاد به ظهور مصلح آخرالزمان که نامش «مهدی» و از اولاد پیامبر (ص) است، مورد اتّفاق همه فرق و مذاهب اسلامی‌ است.

یکی از اشکالاتی که برقعی به شیعه نسبت داده، این است که می‌گوید شیعه هیچ دلیلی برای اثبات تقیه ندارد؛ در پاسخ می‌گوییم تقیه مبنایی است که دلایل قرآنی و روایی برای اثبات آن وجود دارد و عملکرد صحابه و تأیید آنان نیز گزارش شده است.

صالح سیبویه، رئیس «مجلس اسلامی جهانی علمای دین» سفرهای بین المللی و دیدارهایی با نمایندگان ادیان دیگر با محوریت تأکید بر صلح و هم‌زیستی مسالمت آمیز داشته است؛ این مجلس در سال‌های اخیر و در اوج حرکت‌های سیاسی برای پروژه عادی ‌سازی روابط کشورهای اسلامی با رژیم صهیونیستی و با حمایت افرادی که مرتبط با جریان شیرازی‌ها هستند، تأسیس شده است.

سید ابوالفضل برقعی یکی از بزرگان جریان قرآنیون برای توجیه حمله خلیفه دوم به ایران و جهاد خواندن آن، سخن امیرمؤمنان علی (ع) را شاهدی بر مدعای خویش می‌داند؛ در پاسخ باید گفت که هر استنادی از متن خطبه به مطلبی خارج از آن، نیازمند قرینه است که به آن مستند شود که نه برقعی و نه دیگرانی که در شرح خود به آیه‌ای اشاره کرده‌اند، قرینه‌ای بر کلام خود اقامه نکرده و کلام خود را متقن نساخته‌اند.

شریعت سنگلجی که در دوره رضاخان، مجاز به فعالیت فرهنگی بود، با تأثیرپذیری از آموزه‌های وهابیت، بسیاری از اعتقادات شیعه را انکار کرد؛ حاکمان آن دوره، علاوه بر پخش این عقاید باطل، مانع نقد آن نیز می‌شدند.

دشمنان اسلام به وسیله ابزارهایی، جنگ نرم را دنبال می‌کنند؛ این ابزارها عبارتند از شبه روشنفکران لیبرال، اسلام آمریکایی و شیعه انگلیسی و دیگر فرقه‌های انحرافی و نیز گروه‌های تفرقه افکن که به نام تشیع و دفاع از ولایت، به مبارزه با نظام اسلامی می‌پردازند که نوعاً این گروه‌ها دارای نگاه انحرافی، منطقه‌ای و تک بعدی به دین و خصوصاً اسلام و آموزه‌های اسلامی هستند.