اخبار بهائیت
نازیلا قانع، عضو و از طراحان نقشه های تشکیلات قدرت طلب و برانداز بهائیت، به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور آزادی عقیده انتخاب شد. اما با توجه به شرط بی طرفی برای تصدی این سمت، چگونه نازیلا قانع و پیش از او عاصمه جهانگیر صلاحیت تصدی این سمت را داشته اند؟! اشخاصی که به موضع گیری جانبدارانه متهم و سابقه ارائه گزارش های غیرواقعی دارند!
بنابر حکم قانون در تمامی مناطق کشور بدون توجه به باور افراد با زمین خواری، جنگل خواری و تغییر غیرقانونی کاربری اراضی برخورد می گردد. اما تشکیلات بهائیت با فضاسازی تلاش کرد علت برخورد تصرفات غیرمجاز اتباعش در روشنکوه ساری را باور بهائی آنان معرفی کند تا به این بهانه، جمهوری اسلامی را به اعمال آپارتاید علیه بهائیان متهم کند.
وقتی تشکیلات بهائیت استراتژی خود را بر دوری گزینی از افراد مطلع و تأثیرگذاری بر کودکان بنا نهاده و سابقه سازمان بهائیت گواه بر تبلیغ تهاجمی و فریب کودکان است، چگونه این سازمان می تواند با انکار متون و سابقه خود، جمهوری اسلامی را متهم به سندسازی علیه مسلمات فرقه تبشیری بهائیت کند؟!
تشکیلات بهائی در پیام 1 شهریور 1401 انواع توهین ها را به جمهوری اسلامی، بخاطر تخریب سه ویلای غیرمجاز بهائیان و برخورد با فعالیت های غیرقانونی تشکیلاتی و تبلیغی بهائیت روا داشت. این تشکیلات که از موفقیت پروژه نفرت پراکنی و پرونده سازی خود علیه ایران ابراز خشنودی کرد، در تناقضی آشکار مدعی شد واکنشش به این برخوردها دعا برای جمهوری اسلامی بوده است!
سازمان بهائیت با اصرار بر تبلیغ کودکان در ایران، بازی دو سر بردی را آغاز کرده! بازی که در صورت موفقیت آمیز بودن، سازمان بهائیت را در کادرسازی، گسترش بهائیت و زمینه سازی برای برپایی حکومت آن یاری می کند و در صورت شکست، مظلوم نمایی و جلب حمایت افکار عمومی را برایش به ارمغان می آورد.
نهاد رهبری بهائیت سال 96 به بهانه مجوز نداشتن از خود و فعالیت های ضدحکومتی مرتضی اسماعیل پور، اقدام به صدور بیانیه علیه او کرد. اما امروزه با سکوت خود در قبال رسانه اسماعیل پور که تغییر نام داده و حتی حمایت از او و رسانه های هم سویش نشان داده که از ماهیت دورویی در مواجه با جریان بهائی حکومت ستیز و برانداز در ایران برخوردار است.
تشکیلات بهائیت با انتشار شایعه: «تلاش حکومت برای اعتراف ساختگی از مبلّغین بهائی»، ضمن ساده لوح پنداشتن مخاطبین خود، تلاش دارد تا ضمن مظلوم نمایی دروغین و پیشبرد سیاست گفتمان نفرت علیه جمهوری اسلامی؛ زمینه سازی کند تا در صورت اعتراف هر عضو تشکیلاتی بهائیت در بازداشت های اخیر، اعترافش را ساختگی و از روی جبر جلوه دهد!
تشکیلات بهائیت چگونه شعار تحری حقیقت سر می دهد در حالی که به وسیله اتباعی که از کودکی مغزشویی کرده به تبلیغ تهاجمی کودکان ایرانی می پردازد؟! جالب تر آنکه پس از برخورد با مبلّغین تهاجمی تشکیلات بهائیت، تشکیلاتی که مدعیست پیروانش از حق کار در ایران محرومند، وثیقه های میلیاردی رو می کنند!
پدیده ثابتی مدعی شد دستگیری های اخیر اعضای تشکیلات بهائیت به جهت ترساندن بهائیان و مقصر جلوه دادن آنان برای مشکلات کشور است! این در حالیست که تشکیلات بهائیتی که از بانیان تحریم و وضع موجود است، اتباعش را با قانون شکنی به تقابل حکومت فرستاده و اکنون که با آنان برخورد شده، از در طلبکاری وارد شده است!
سخنگوی تشکیلات بهائیت گفت که چرا به جای تمرکز بر فعالیت بهائیت در ایران، به فکر حلّ مشکلات مردم نیست! در واقع سازمان بهائیت با پنهان کردن جرایم اعضای تشکیلاتش در ایران، سعی دارد علت برخورد با آنان را باور به این فرقه جلوه دهد و دست آخر با مظلوم نمایی و بیهوده جلوه دادن مواجهه با تشکیلات مزدور بهائیت، مردم ایران را در دفاع از بهائیت به تقابل با حاکمیت بکشاند!
وزارت اطلاعات در حالی از دستگیری اعضای تشکیلات بهائیت خبر داد که تشکیلات و رسانه های بهائی، علت آن را تنها باور این افراد معرفی کردند! اما گویا هیچ آثار تبلیغی از این افراد ضبط نشده، با تشکیلات برانداز بهائیت مرتبط نبوده، اقدام به شبکه سازی در کشور نکرده و به راه اندازی مراکز تبشیری بدون مجوز و مغزشویی کودکان مسلمان در ایران مبادرت نکردند!
تشکیلات بهائیت در نشست حقوق بشر سازمان ملل در ژنو به بهانه پیشگیری از نفرت پراکنی، خواستار تعیین حد و مرز برای سخن گفتن از بهائیت در فضای مجازی شد! اما چگونه بهائیتی که ادیان مختلف و برخی اقوام را آماج توهین قرار داده و علیه ایشان نفرت پراکنی کرده، حتی روشنگری پیرامون عقاید و اهدافش را نمی پذیرد؟!
تشکیلات بهائیت به عنوان رهبر کوچک ترین جریان شبه دینی و بزرگ ترین توهین کننده به اعتقادات ادیان، روشنگری علیه خود را به نفرت پراکنی علیه بهائیان تعبیر می کند و در رایزنی با دولت ها و کمپانی ها به دنبال بستن دهان منتقدینش در اینترنت است! اما این رفتار چگونه با شعار حقیقت جویی بهائیت و منش ظلم پذیر این فرقه سازگاری دارد؟!
تشکیلات بهائیت با خط و نشان کشی برای جمهوری اسلامی خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط متهمینش در ایران می شود. اما چگونه می توان باور به بهائیت را در ایران جرم دانست در حالی که اکثر قریب به اتفاق بهائیان در ایران آزادانه زیست می کنند؟! و چگونه میتوان شعار نوع دوستی بهائیت را پذیرفت در حالی که هیچ گامی در دفاع از غیربهائیان برنداشته است!