برای رسیدن به قرب الهی، راهی جزء تبعیت از حضرات معصومین علیهم‌السلام نداریم، به این خاطر تبعیت از اقطاب برای رسیدن به عرفان امر نادرست و خطا اسست.

سماع، یکی از انحرافات متصوفه است که بعضی از دلبستگان به تعالیم صوفیه، برای این انحراف توجیهاتی برای آن بیان کرده‌اند؛ این در حالی بوده که شیخ علی رضایی تهرانی(شاگرد علامه طهرانی) این انحراف را مختص صوفیه اهل‌سنت دانسته است.

صوفیه به انگیزه‌های مختلف از جمله ترغیب مردم به آخرت، روایاتی جعل کرده‌اند، این درحالی است که رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله، همه جعل‌کنندگان حدیث را به جهنم وعده داده است.

گذاشتن سبیل یکی از اشترکاتی است که بین اهل حق و دراویش گنابادی وجود داشته و این عمل را به فعل امام علی (ع) مستند کرده‌اند؛ درحالی که داستان‌های مورد استناد آنها، در منایع معتبر و متقدم حدیثی وجود ندارد و به دروغ، این عمل را به امام علی (ع) انتساب می‌دهند.

حافظ الکتب، ریاضاتی از وحیدالاولیاء نقل کرده که خلاف شریعت مقدس است و نمی‌توان آن را به عنوان سلوک اسلامی معرفی کرد. ریاضات غیرشرعی این قطب فرقه ذهبی، آسیب‌های جسمانی برای او ایجاد کرده که طبق گزارش مریدانش، تا اواخر عمر دارای بیماری‌های جسمانی بوده است.