اعتقادات
مرحوم شیخ حر عاملی درباره فضیلت روز غدیر در کتاب خود می نویسد: «عَنْ دَاوُدَ بْنِ كَثِيرٍ الرَّقِّيِّ عَنْ أَبِي هَارُونَ عَمَّارِ بْنِ حَرِيزٍ الْعَبْدِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي الْيَوْمِ الثَّامِنَ عَشَرَ مِنْ ذِي الْحِجَّةِ فَوَجَدْتُهُ صَائِماً فَقَالَ لِي هَذَا يَو
امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «يَوْمِ غَدِير، هُوَ عِيدُ اللَّهِ الْأَكْبَرُ وَ مَا بَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَبِيّاً إِلَّا وَ تَعَيَّدَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ عَرَفَ حُرْمَتَهُ وَ اسْمُهُ فِي السَّمَاءِ يَوْمُ الْعَهْدِ الْمَعْهُودِ وَ فِي الْأَرْضِ يَوْمُ الْمِيثَاقِ الْمَأْخُوذِ
امام رضا (علیه السلام) در بیان فضیلت روز غدیر خم می فرمایند: «مِثْلَ اللَّكَنِ وَ مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي قَبُولِهِمْ وَلَاءَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ فِي يَوْمِ غَدِيرِ خُمٍّ كَمَثَلِ الْمَلَائِكَةِ فِي سُجُودِهِمْ لِآدَمَ وَ مَثَلُ مَنْ أَبَى وَلَايَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ فِي يَوْمِ الْغَدِي
امام رضا (علیه السلام) در بیان فضیلت روز غدیر خم می فرمایند: «وَ يَوْمُ التَّزْكِيَةِ وَ يَوْمُ تَرْكِ الْكَبَائِرِ وَ الذُّنُوبِ وَ يَوْمُ الْعِبَادَةِ وَ يَوْمُ تَفْطِيرِ الصَّائِمِينَ، فَمَنْ فَطَّرَ فِيهِ صَائِماً مُؤْمِناً كَانَ كَمَنْ أَطْعَمَ فِئَاماً وَ فِئَاماً إِلَى أَنْ عَدَّ عَشْراً،
امام رضا (علیه السلام) در بیان فضیلت روز غدیر خم می فرمایند: «(یوم الغدیر) يَوْمُ الصَّفْحِ عَنْ مُذْنِبِي شِيعَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ هُوَ يَوْمُ السُّبْقَةِ وَ يَوْمُ إِكْثَارِ الصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ يَوْمُ الرِّضَا وَ يَوْمُ عِيدِ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ يَوْمُ
امام رضا (علیه السلام) در بیان فضیلت روز غدیر خم می فرمایند: «هُوَ يَوْمُ تَنْفِيسِ الْكَرْبِ وَ يَوْمُ تَحْطِيطِ الْوِزْرِ وَ يَوْمُ الْحَبَاءِ وَ الْعَطِيَّةِ وَ يَوْمُ نَشْرِ الْعِلْمِ وَ يَوْمُ الْبِشَارَةِ وَ الْعِيدِ الْأَكْبَرِ وَ يَوْمُ يُسْتَجَابُ فِيهِ الدُّعَاء؛ روز غدير، روز زدودن اند
امام رضا (علیه‌السلام) در بیان فضیلت روز غدیر خم می فرمایند:
«يَوْمُ مَرْغَمَةِ الشَّيْطَانِ وَ يَوْمُ تُقْبَلُ أَعْمَالُ الشِّيعَةِ وَ مُحِبِّي آلِ مُحَمَّد.»
طبری در تفسیر خود مدعی است که شأن نزول آیه ولایت درباره عبادة بن صامت است، اما شیخ طوسى در پاسخ مى نویسد: «روایت نزول آیه درباره عباده با روایات نزول آن درباره امیرمؤمنان تاب مقابله ندارد؛ زیرا این روایت را همه اصحاب حدیث از خاصّه و عامّه بر نقل آن اتفاق کرده‌اند و اما حدیث مربوط به عباده حداکثر مستند به یک شخص است که او نیز به غرض ورزى و تعصّب معروف است.»
یکی از مهمترین ویژگیهای شخصیتی حضرت معصومه (س) علم الهی ایشان است که ریشه در علم الهی موجود در خاندان رسالت دارد. حضور علما و دانشمندان در محضر حضرت معصومه (س) و سؤالاتی که از ایشان در زمینه‌های مختلف پرسیده شده و پاسخهای ایشان، نشان از علم الهی و بی نظیر حضرت (س) دارد که در حقیقت میراث گرانبهایی است که از ائمه اطهار (ع) به حضرت رسیده است.
حضرت فاطمه معصومه (س) به دلیل مقام و موقعیت والایی که نزد خاندان رسالت داشتند، جایگاه ویژه ای نزد شیعیان دارند. در طول تاریخ، نویسندگان نامداری همواره به جمع آوری فضائل و کرامات کریمه اهل بیت (ع) همت گمارده اند. حجت الاسلام استاد علی اکبر مهدی‌پور یکی از نویسندگانی است که به بیان فضائل و کرامات حضرت معصومه (س) پرداخته است.
مرحوم آیت الله صافی گلپایگانی با شرح روایت دیدار جناب عبدالعظیم حسنی (ع) با امام هادی (ع)، به شرح اعتقادات و کلمات این وجود مقدس پرداخته و با قلم شیوای خود، کتاب شرح حدیث عرض دین حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) را به رشته تحریر درآورده است.
یکی از شخصیت‌های تاثیرگذار در تاریخ اسلام، وجود مقدس حضرت ابوالفضل (ع) است. مقام عبودیت و بندگی ایشان و تبعیت از ائمه معصومین (ع) را از مهمترین ویژگیهای شخصیتی ایشان می‌توان بیان کرد. حضرت ابوالفضل (ع) فردی توانمند در میدان نبرد با دشمن و بنده‌ای خدا ترس در میدان مبارزه با نفس بوده است.