سرکرده وهابیت یعنی این‌تیمیه که شاید به جرأت بتوان وی را سر سلسله این فرقه ضاله دانست، عقاید بسیار زننده‌ای مانند شرک به خدای سبحان را به شیعیان نسبت داده و حتی زیارت قبر رسول اکرم (ص) را نیز از مظاهر شرک و پرستش بت‌های لات و عزی دانسته است؛ این در حالی است که شیعیان به جز خدای واحد را نمی‌پرستند و شریک برای او قائل نیستند.

وحدت در جامعه اسلامی باعث ثبات و برقراری حکومت اسلامی بوده و البته لازمه آن، عدم سوء تفاهم نسبت به یکدیگر است. باید دانست که تهمت، افترا و ... از عوامل ایجاد تفرقه می‌باشند و به وحدت اسلامی ضربه می‌زنند. دشمنان اسلام (وهابیت) با ایجاد تهمت، دروغ، افترا و سخنان زشت سعی می‌کنند، شیعیان را در نظر دیگر فرق اسلامی، بد جلوه دهند.

تاریخچه وهابیت نشان می‌دهد از گذشته تا به امروز کسانی در مسند فتوا نشسته‌اند که هیچ‌گونه اطلاعات صحیحی از عقاید و عملکرد شیعیان نداشته و ندارند و از این رو شیعیان را متهم به شرک و پرستش غیر خدا کرده و نسبت به انفجار و کشتارهایی که توسط افراد ناآگاه در شهرهای مذهبی سامراء، کربلا، نجف و غیره می‌کنند واکنشی از خود نشان نمی‌دهند.

روحانیون دینی سعودی تنها با ثروت نفت است، که در خارج شأن و جایگاهی پیدا می‌کنند. زیرا گفتمان وهابی نتوانسته با مسائل فکری و سیاسی قرن بیستم ارتباط برقرار کند. این در حالی است که کشورهای جهان اسلام علمایی را تربیت کرده است، که وجهه ی بین المللی دارند. افرادی مثل شیخ قرضاوی و سید حسن نصرالله از این قسم هستند.

شیعیان حدود 15 درصد جمعیت عربستان را شامل می‌شوند و با اینکه در شهرهای شرقیِ نفت خیز عربستان زندگی می‌کنند، اما از نظر اقتصادی محروم‌ترین مردم بوده، هیچ جایگاهی در مناصب دولتی ندارند و برخی از آنان شناسنامه نداشته، امنیت جانی نیز ندارند. پلیس به محض اظهار نظر آنان، دستگیرشان کرده و به زندان می‌اندازد و یا محکوم به اعدام می‌شوند

وهابیت با بیان نظرات افراطی خود در کشور عربستان، تقریبا تمامی بناهای اسلامی و آثار مربوط به دوران صدر اسلام و حتی بعد از آن را نیز از بین بردند و می‌توان گفت تنها آثار برجای مانده از آن دوران فقط مسجدالحرام، کعبه و مسجد نبوی (ص) می‌باشد. ایشان دلیل دست نگه داشتن از این اقدام خراب‌کارانه خود را نادانی مردم و ترس از فتنه می‌دانند.