bts
کتابهای داستان تصویری، به اصطلاح «مانگا»، از جهان شرق به کشور راه یافته و مخاطبین ایرانی، بهویژه کودکان را جذب محتوای خود کرده است. این داستانها حالت اعتیاد گونه به خود دارد و مخاطب با پیگیری مستمر مانگاها، به مرور شخصیتی مطابق محتوای این محصول پیدا میکند.
قبلاً با موج هالیوود و فرهنگ غرب در تقابل بودیم ولی الان فرهنگ شرق هم با تهاجم تمام، همان مبانی مخالفِ فرهنگ ما را در بین مردم ما رواج میدهد. باید توجه کنیم چه بخواهیم و چه نخواهیم در حال حاضر موسیقی کیپاپ و... برای نوجوان ما تبدیل به یک نیاز واقعی شده است لذا باید با ارائه کالای مناسب، این کالای تقلبی و آسیبزا را از آنها بگیریم. بهترین راهکار، ارائه موج ایرانی با پشتوانه هزاران ساله فرهنگی خودمان است.
گروه کیپاپ BTS درموزیک ویدئو Dope با مطرح کردن طبقات اجتماعی و فقر جامعه کره، بزرگترها را با عنوان دشمن خطاب میکند. و علت این مشکل و تبعیض را که دولت و شرکتهای بزرگ کرهای هستند را بیان نمیکند بلکه با انحراف کامل مشکلات را برعهده خانواده و عدم تلاش فرد میگذارد.
هرچند کره جنوبی در ظاهر، دارای یک حکومت مستقل و کرسی نمایندگی در سازمان ملل است، ولی در باطن و حقیقت، با تبعیت از آمریکا در سیاستهای اقتصادی، فرهنگی، بین المللی، در کنار حضور نظامی آمریکا در این کشور، به عنوان مستعمره آمریکا مطرح است.
کره جنوبی با تولید محتوای رسانهای خنثی، سعی میکند همه نوع مخاطبی را جذب کند؛ یعنی سعی میکند وارد فضای جهانبینی و مسائل حاشیهساز نشود. فیلمسازان کرهای طوری محتوا تولید و ارائه میکنند که حساسیتهای مخاطب را تحریک نکند تا واکنش منفی پیدا کند. این نوع محتواها، ظاهرسازی برای فریب مخاطبین است و در واقع و باطن، اینها جهانبینی الحادی و دنیاگرایی است.
برخی طرفداران گروه کیپاپ bts مدعی هستند که افسرده بودهاند و با گوش دادن به آهنگهای bts بیماری آنها درمان شده است. «شوگا» یکی از اعضای گروه کیپاپ bts میباشد؛ او مدتها مبتلا به بیماری افسردگی بود؛ اگر واقعاً bts قدرت درمان افسردگی را داشت، چرا شوگا خودش بیمار است؟
در حال حاضر، صادرات فرهنگ در کنار صادرات نفت، گاز، اتومبیل و... قرار گرفته است. درآمد حاصل از صادرات فرهنگ، گاهی بیشتر از سایر محصولات صادراتی یک کشور میباشد. البته کره جنوبی صادرات فرهنگ و مبانی جهانشناختی غرب را در لباسی شرقی انجام میدهد.
داستانگویی باعث میشود کودک با قهرمانان داستان همزاد پنداری کند و وقتی الگوی مورد تحسین و قابل تبعیت را در داستانهایمان، افرادی با ویژگیهای اخلاقی و دینی و ... معرفی کردیم، الگوهای نامناسب مانند: هنرپیشهها و خوانندگان کرهای و ...، در ذهن کودک مخدوش و بیارزش میشود.
کشور کره جنوبی، بزرگترین صادر کننده پارچه چادر سیاه به ایران است و در جشنواره «سلام سئول»، سعی کرده تا با ارائه مدلهای حجاب، مانند «هانبوک اسلامی»، یک بازار دیگر اقتصادی و فرهنگی در ایران را از آن خود کند. هانبوک اسلامی را طراحان لباس گروههای مشهور موسیقی پاپ کره مانند گروههای بلکپینک و bts، طراحی کردهاند.
برخی طرفداران گروه موسیقی BTS، اتاق خود، تصویر صفحه نمایشگر ساعت، عکس روی جلد دفتر یادداشت، عکس روی تیشرت، ملحفه و... را مملو از پوستر و عکسهای آنان میکنند. این زیست خیالی و سلبریتی پرستی یک نوع اختلال است؛ اگر این وسایل را دیدیم هوشیار باشیم.
سؤالی که از آیدولهای کرهای داریم این است که چرا کشور آنان میلیاردها دلار از پولهای ایران را بلوکه کرده و اجازه نمیدهد ایران، پولهای خود را استفاده کند؟ چرا رئیس جمهور آنان ایران را دشمن کره جنوبی معرفی میکند؟ چرا آیدولهایی که سخن از خوبی و ادعای صلح و مبارزه با خشونت و ظلم دارند، برای دفاع از حق فنهای ایرانی هیچگونه ویدئو، یا حتی پیامی نمیدهند؟ پس چه بسا موافق این ظلم به ایرانیان هستند.
یکی از علل اصلی جذب شدن افراد به فرقهها و گروههای انحرافی، نداشتن تفکر انتقادی و استدلالی است. باید آموزشهایی برای مهارت تفکر تحلیلی و انتقادی، برای افرادی که در معرض جذب به فرقه هستند، گذاشته شود؛ این کار باعث پیشگیری از آسیبهای فرقهای میشود.
هیچ راه درمان کامل در بحث مقابله با موسیقیهای انحرافی و مروج شبهمعنویت وجود ندارد، مگر اینکه جایگزین آن به مخاطب ارائه شود. در سیستم مشاوره درمانی اصلاح آسیبدیدگان فِرق انحرافی، یکی از روشهای اصلی درمان آسیب، جایگزینی یک امر و فعل متناسب با انحراف است. لذا برای کامل شدن بسته مقابله با «کیپاپ»، باید حتما علاوه بر کار سلبی، کار ایجابی هم وجود داشته باشد.
گروه کیپاپ BTS در موزیک ویدئو Dope با مطرح کردن طبقات اجتماعی و فقر جامعه کره جنوبی، بزرگترها را با عنوان دشمن خطاب میکند، اما علت این مشکل و تبعیض که دولت و شرکتهای بزرگ کرهای هستند را بیان نمیکند؛ بلکه با انحراف کامل، مشکلات را بر عهده خانواده و عدم تلاش فرد میگذارد.