​پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ موزیک ویدئو Dope از آلبوم «زیباترین لحظه در زندگی»، به معنی «گیج و تخدیر کردن» است که در سال 2015 میلادی منتشر شده است. سال 2015 همان سال شکوفایی بی‌تی‌اس است. تا قبل از آن، بی‌تی‌اس یک گروه ناشناخته و بی‌پول بود که هیچ شهرتی نداشت و یک کمپانی فرعی حامی آن بود. چون گفتمان و محتوای بی‌تی‌اس یک گفتمان اجتماعی بود، بر روی آن سرمایه‌گذاری انجام شد تا بتوانند با آن، جوانان معترض کره‌ای را مدیریت کنند.

موزیک ویدئو Dope بسیار مهم است؛ چون یکی از مشکلات مهم و اساسی کره‌ای‌ها را بیان و به مشکل اجتماعی مردم اشاره می‌کند. ابتدا متن شعرهایی که در این موزیک‌-ویدئو خوانده‌شده را می‌آوریم و سپس آن را تحلیل می‌کنیم. (متن شعرها داخل گیومه آمده است).

متن آهنگ: «جزو سامپو هستی یا جزو اوپو؟ من عدد شش رو دوس دارم، می‌خوای منم جزو یوکپو شم؟» اینجا BTS یک بحث اجتماعی را مطرح می‌کند. «پو» به معنی طبقه است. «سامپو» نشان عدد 3، «اوپو» نشان عدد 5 و «یوکپو» نشان عدد 6 می‌باشد. در این فراز بی‌تی‌اس می‌گوید: جزء طبقه سه یا جزء طبقه پنج یا جزء طبقه شش هستی؟

«سامپو» کسانی هستند که به‌خاطر مشکلات مالی سه چیز در زندگی را کنار گذاشته‌اند؛ یعنی به خاطر فقر عشق، ازدواج و بچه‌دار شدن را از زندگی خود حذف کردند. چون این سه موضوع را یک نعمت و کالای لوکس تلقی می‌کنند که در زندگی فقرا نمی‌تواند باشد.

طبقه «اوپو» می‌گوید ما پنج چیز را کنار گذاشتیم؛ یعنی علاوه بر عشق و ازدواج و بچه‌دار شدن، خرید خانه و داشتن شغل را هم دیگر جزو خواسته‌هایمان نداریم. چون خانه آنقدر گران است که نمی‌شود آن را خرید و شغل‌ها هم با رانت و پارتی‌بازی به‌دست می‌آید. چقدر وحشتناک است که در جامعه توسعه‌یافته و پیشرفته کره جنوبی، گروه‌هایی از مردم، نیازهای اولیه و حتی زیستی خود را به خاطر فقر کنار می‌گذارند.

گروه «یوکپو» علاوه بر آن پنج موضوع، می‌گوید من مورد ششمی را هم اضافه می‌کنم. دیگر روابط اجتماعی را هم نمی‌خواهم. چون کره یک جامعه به شدت طبقه‌محور است و ما نمی‌خواهیم در این جامعه کثیف با کسی ارتباط داشته باشیم. به‌عنوان مثال می‌گویند قاشق تمیز را چه به قاشق کثیف؛ قاشق تمیز و طلایی را طبقه مرفه می‌دانند و طبقه پایین را با نماد قاشق نقره‌ای و کثیف نشان می‌دهند.

تا اینجا نگاه انتقادی به جامعه و آسیب‌های اجتماعی را بیان می‌کنند. حالا نوبت این است که راهکار برون‌رفت از این مشکل را بیان کنند؛ یعنی علّت این تبعیض را که دولت و شرکت‌های بزرگ کره‌ای است را معرفی کرده و عدالت عمومی را طلب کنند و از طریق دادن بیانیه و یا درخواست‌های حقوقی، یا ایجاد همایش و کرسی‌های عدالت‌طلبی و... به دنبال رفع مشکل باشند.

حالا ببینیم راهکار ارائه‌شده چیست؟

ادامه آهنگ: «رسانه‌ها و بزرگترا میگن که ما اراده نداریم، اونا باهامون درست رفتار نمی‌کنن، چرا قبل اینکه تلاش‌مون رو بکنیم ما رو می‌کشن، دشمن دشمن دشمن». BTS می‌گوید بزرگترها و رسانه‌ها اعتماد به نفس به ما نمی‌دهند، بلکه اعتماد به نفس ما را هم از بین می‌برند و نمی‌گذارند تا تلاش کنیم و موفق شویم. بزرگترها اجازه نمی‌دهند به شکوفایی برسیم، بدون اینکه مورد آزمون و امتحان قرار بگیریم، جلوی تلاش ما را می‌گیرند. یعنی باید بزرگترها اجازه دهند ما در راه آنچه می‌خواهیم تلاش کنیم و بعد از آن اگر موفق نشدیم بگویند که شما نتوانستید.

BTS اینجا بزرگترها را با عنوان دشمن خطاب می‌کند و برای تاکید سه بار تکرار می‌کند «دشمن، دشمن، دشمن». این یک نوع فرافکنی است؛ شاید برخی والدین واقعاً بدون اینکه اجازه امتحان به فرزندشان بدهند، جلوی شکوفایی و اعتماد به نفس او را بگیرند، ولی اکثر والدین خیرخواه بچه‌ها هستند و لذا با توجه به تجارب زندگی و معلومات بیشتر و به قول معروف، آنچه در آینه جوان بیند، پیر در خشت خام آن بیند، روشن‌بین‌تر از جوانان هستند.

اشکال مهم دیگر این است که BTS از کلمات با بار منفی بالا استفاده می‌کند. اینجا بیان شده است که «دشمن، ما را می‌کشد». لذا یک حس تنفری نسبت به والدین ایجاد می‌کنند، در حالی که بزرگترین حامی و تکیه‌گاه هر انسانی والدین او هستند. به هیچ عنوان نباید این جایگاه تضعیف یا تخریب شود. از علل مهم ناهنجاری و آسیب‌های اجتماعی و اخلاقی، عدم وجود خانواده منسجم، کارآمد و با قدرت می‌باشد.

پی‌نوشت:
[1]. نام گروه، بی‌تی‌اس  BTS، برگرفته از اصطلاح کره‌ای Bangtan Sonyeondan (به کره‌ای: 방탄소년단؛ به هانجا: 防彈少年團 ) و به معنی «پسران پیشاهنگ ضدگلوله» (به انگلیسی: Bulletproof Boy Scouts) است. البته مدتی است نام خود را به «فراتر از صحنه» تغییر داده‌اند.
محمد جواد نصیری