معاویه٫ یزید٫ حوادث عاشورا
با وجود دلایل و اسناد فراوان در کتاب‌های اهل‌سنت و وهّابیت مبنی بر دستور یزید بن معاویه در به شهادت رساندن امام حسین (علیه السّلام) امّا می‌بینیم وهّابیت همچون همشیه به متهم نمودن دیگران پرداخته و در شبهه‌ای مضحک، شیعیان را مسبب شهادت امام حسین دانسته و کوشیده‌اند دامن بزرگان خود را از این لکّه‌ی ننگ تاریخی پاک کنند.
ابن تیمیه: به اسیری بردن خاندان حسین و سوار کردن آنان بر شتران برهنه و گرداندن آنان در شهرها، دروغ و افتراء است. خدا را شکر هیچ زنی از بنی‌هاشم توسط مسلمانان غارت نشده است و امت پیامبر هرگز اسیر کردن بنی‌هاشم را حلال ندانسته است. لکن اهل هوا و جهل فراوان دروغ می‌سازند، چنانکه عده‌ای از آنان می‌گویند: حجاج رؤسای بنی‌هاشم را کشت.
ابن تیمیه: یزید دستور به قتل امام حسین نداد، بلکه هدف یزید این بود که امام حسین را تعظیم کند، اما حسین از بیعتش سر باز زد و ولایت یزید را نپذیرفت و بر ضدش قیام کرد. مردم عراق راه را بر او بستند وحسین خواست به‌سوی یزید پناهنده شود، ولی مردم عراق او را کشتند. وقتی خبر کشتن حسین به یزید رسید بر شهادت حسین گریست.
یکی از شبهاتی که سر سلسله‌ی وهابیت، ابن تیمیه حرّانی به شیعیان و مسائل تاریخی وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که بیعت با یزید بن معاویه را مشروع و امام حسین (علیه السّلام) را در خودداری از بیعت با یزید، سرکش دانسته و می‌کوشد با مقصّر جلوه دادن آن حضرت برای شخصی همچون یزید آبرویی دست و پا کند؛ به عنوان نمونه می‌گوید: «حسین (علیه السّلام) و همراهان...