محمدعلی طاهری با طرح این مسئله که انسان نمی‌تواند فهمی از خدای خود داشته باشد، مریدان خود را از عبادت و بندگی منع می‌کند. وی با شاهد آوردن آیاتی که خداوند از عبادت بندگان بی‌نیاز است، مغلطه کرده و عبادت را تنها در خدمت کردن به خلق خدا معرفی می‌کند.