ماه صفر
مولوی درحالی روایت مژده پایان ماه صفر را به شعر درآورده و آن را به پایان ماه صفر ربط داده که در حقیقت، این روایت از روی روایتی که پیامبر (ص) برای نشان دادن جایگاه ابوذر غفاری فرموده است، کپی برداری و پس از آن جعل شده است. اهل سنت این روایت را جعل کرده است، چراکه ابوذر از حامیان اصلی اهل‌بیت (ع) و اثبات چنین فضیلتی برای علمای اهل سنت گران تمام می‌شده است.
مولوی سخن منسوب به پیامبر (ص) را که می گوید: «هرکسی مرا به خروج ماه صفر بشارت دهد من او را به بهشت بشارت می‌دهم» را به صورت شعر درآورده است. علامه جعفری و مرحوم زرین‌کوب این شعر را برخواسته از روایتی جعلی و از اهل‌سنت می‌دانند. همچنین مرحوم زرین کوب معتقد است که مولوی در این شعر، نظر مذهب خود را بیان کرده است.
در مورد نحس بودن ماه صفر هیچ دلیل روایی موثقی وجود ندارد و منابعی هم که این مطلب را نقل کرده‌اند؛ مانند مفاتیح‌الجنان، صرفاً به شهرت این ماه به نحس بودن اشاره نموده‌اند. علامه مجلسی هم بیان می‌کند در بین روایات شیعه هیچ روایتی که این نحوست را برساند وجود ندارد و برای نحس بودن آن دو وجه مطرح می‌کنند؛ یا به‌خاطر وفات حضرت رسول (صل الله علیه و اله) در این ماه است و یا اینکه ازآنجایی‌که بعد از ماه‌های حرام واقع شده و جنگ در آنها ممنوع بوده لذا شروع مشروعیت دادن به جنگ است؛ شوم دانسته شده.