نسل کشی و کودک کشی که به عقیده مانیس فریدمن یک باور کتاب مقدس بوده و در فقرات عهد عتیق فراوان آمده است، اولاً منافی با روح ادیان الهی است که بر اصل مهر و محبت مبتنی بوده و نیز کودکان را پاک و بی گناه می داند. افزون بر این هم وجدان انسان ها تحمل این خشونت ناعادلانه را ندارد و هم این مسأله با مقام نبوت سازگار نیست.