شنیدن مردگان
در روایت صحیحی از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل شده است که سه روز بعد از کشته شدن مشرکین در جنگ بدر و ریختن آنها داخل چاه، با آنان سخن گفت؛ کسی گفت که آنان نمی‌شنوند؛ حضرت فرمود: «شما شنواتر از آنان نیستید! همان‌طور که می‌شنوید، آنها هم می‌شنوند»؛ وهابیون مخالف شنیدن مردگان، این روایت را خارق‌العاده و معجزه دانسته‌اند؛ در حالی‌که این اتفاق در مقابل دشمنان نبود و دیگران نیز از آن عاجز نبودند.
روایاتی در متون حدیثی نقل شده که دلالت بر نهی از گریه بر مردگان دارند؛ پاسخ‌هایی که برای جواز گریه داده شده است، با فرض صحت این روایات، به این صورت است که این حدیث برای مورد خاص (یهود و کفار) صادر شده و مختص به مؤمنین نیست؛ راوی، حدیث را اشتباه نقل کرده و عذاب در این حدیث به معنی ناراحتی روحی بوده، نه عقاب الهی.
شنقیطی در کتاب تفسیر «أضواء البیان فی إیضاح القرآن بالقرآن» آیه 80 سوره نمل را مخالف سماع موتی نمی داند و ثابت می کند که سماع موتی، طبق روایات صحیح و نظر علمای اهل سنت مورد تأیید است و آیه‌ای در مخالفت آن وجود ندارد.