دروغ‌های بهائیت
پیامبرخوانده‌ی فرقه‌ی بهائیت، با توجیه این‌که کسی لایق شنیدن نغمات او نیست، بارها دستور به نابودی نوشته‌جات به اصطلاح وحیانی خود می‌داد. این ابهام رفتاری پیامبرخوانده‌ی بهائیت، پژوهشگران را به این باور رساند که نوشته‌هایی که پیامبرخوانده‌ی بهائیت نابود می‌کرده، در واقع سیاه مشق‌ها و تمرین‌های او برای نوشتن الواح اصلی بوده است!
جناب عبدالبهاء در دلیل‌تراشی خود بر حقانیت پیشوایان بهائی، به بخشی از کتاب مقدس مسیحیان متوسل شده است. وی با انجام ضرب‌های متعدد و تصاعدی، تلاش نموده تا دلیلی بر حقانیت خود بتراشد. اما به راستی عبدالبهاء با چه حقی اقدام به تأویل نصوص الهی می‌کند و به راستی که تا چه حد دلایل حقانیت بهائیان سبک است.
فرقه‌ی بهائیت در تبلیغاتش خود را یگانه منادی برابری انسان‌ها معرفی می‌کند. این در حالیست که آتش تند بیت‌العدل، تنها برای حمایت از بهائیان ایران شعله می‌کشد و مسلمانان مظلوم در سراسر عالم برایش اهمیّتی ندارد! شاید پاسخ این تناقض گفتاری رفتاری بهائیت را بتوان در خارج کردن غیربهائیان از دایره‌ی انسانیت، توسط پیشوایان بهائی جستجو نمود.