حضرت ابراهیم(ع)
کُرد بودن حضرت ابراهیم(ع) در نسب درست نیست؛ زیرا کردها به آشور فرزند سام و یا حام یا یافث از فرزندان حضرت نوح(ع) و حضرت ابراهیم(ع) به ارفخشد فرزند سام می رسند. نسب کردها و حضرت ابراهیم(ع) در سلسله طولی به همدیگر نمی رسد. افزون بر این اقوام به مرور زمان به وجود آمدند برای مثال اعراب از حضرت اسماعیل(ع) و کردها نیز پس از چند سلسله از نسل آشور هستند.
تعصب نژادی تورات نویسان، آنان را به تناقض گویی درباره حضرت اسماعیل(ع) فرزند ارشد حضرت ابراهیم(ع) وا داشته و از بیان حقیقت درباره ذبیح بودن ایشان منصرفشان کرده است. جایگزین کردن نام اسحاق(ع) به جای اسماعیل(ع) در واقعه امر خدا به ذبح فرزند باعث تناقض گویی آنان شده است.
تعصب نژادی تورات نویسان، آنان را به حسادت و خصومت نسبت به حضرت اسماعیل(ع) وا داشته است. از این رو آشکارا میثاقی را که خداوند با ابراهیم و اسماعیل(علیهماالسلام) بسته، نقض کردند و نیز با به کار بردن تعبير زشت وحشی برای ایشان در ترجمه، زمینه های تحقیر ایشان را فراهم آوردند.
بر اساس تعالیم تورات کنونی، حضرت اسماعيل(ع) بكر و پسر بزرگ حضرت ابراهیم(ع) است و فرزند ارشد، دارای حقوق خاص و مضاعف است. افزون بر این در فرهنگ طوایف صحراگرد چنین رسم بوده که به فرزند بزرگ تر، ریاست پدر داده می شده است. از این رو بشارت تورات به وارث ابراهیم(ع) بر اسماعیل(ع) تطبیق دارد و ایشان وارث حقیقی مقام پدر است.