توحید وهابیت
کافر دانستن مسلمانان توسط محمد بن عبدالوهاب و پیروان وی، سرچشمه بسیاری از فتنه‌های تاریک جهان اسلام در گذشته و حال به شمار می‌رود. از باب نمونه ایوب صبری می‌نویسد: عبدالعزیز بن سعود گفت: ما باید همه شهرها و آبادی‌ها را به تصرف خود درآوریم. برای تحقق بخشیدن به این آرزو ناگزیر هستیم همه علمای اهل‌تسنن را از بین ببریم.
منهج‌شناسی وهابیت در باب تکفیر این نتیجه را در پی دارد که ظاهرگرایی و ادعای سلف‌گرایی از سوی ایشان، سبب شده است که دیگر مسلمانان با برچسب مشرک شناخت شوند. زمانی که ظاهرگرایی و سلف‌گرایی در شناخت متون دینی یک شاخصه به شمار بیاید باید نتیجه آن یعنی تکفیر مسلمانان نیز پذیرفته شود.
براساس غلو اندیشی و افراط گرایی علمای معاصر عربستان، در این دوره مسلمان شدن، بسیار سخت و خروج از اسلام بسیارآسان است ، چون هرکار جدیدی را بدعت می‌دانند و حکم ارتداد صادر می‌کنند اما برا ی مسلمان شدن شهادتین را کافی نمی‌دانند و این خلاف سیره و سنت نبی مکرم اسلام است.
وهابیت معتقدند که طلب حاجت از شخصی که قدرت بر آن کار نداشته باشد شرک است. به همین جهت استغاثه و طلب حاجت از اموات و اولیاء را جایز نمی‌دانند. آیت الله سبحانی در پاسخ می‌گوید: تفاوتی بین درخواست از میت یا زنده نیست، زیرا خداوند به امور غیبی نیز قدرت داده است و در صورتیکه قدرت از ناحیه خداوند باشد شرک نیست.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: تا زمانی با مردم بجنگید که «لا اله الا الله» را بر زبان جاری کنند و زمانی که شهادتین را گفتند، دیگر خون و مالشان محترم است و تعدی بر آن حرام است. اما محمد بن عبدالوهاب می‌گوید: مراد از شهادت به وحدانیت خداوند، شهادت زبانی نیست و با شهادت زبانی، مال و خون کسی حرام نمی‌شود.