بهائیت و سیاست
خبر نبش قبر یک بهائی به نام خانم «شمسی اقدسی اعظمیان» در گیلاوند از توابع شهرستان دماوند؛ بسیاری دیگر از خبرگزاری‌های بهائی را بر آن داشت تا با پوشش گسترده‌ی این خبر، از آن به عنوان شاهد بر نقض گسترده‌ی حقوق بهائیان در ایران یاد کنند. لذا در این مقاله برآنیم تا ابعاد این حادثه را از جمیع جهات مورد بررسی قرار دهیم.
پیامبرخوانده‌ی بهائیت وعده‌ی نزدیکی دوران حكومت، سلطه‌ی جهانی بهائی و لرزه انداختن به جان غیربهائیان را به میان آورده است. اما هرچند با گذشت بیش از صد سال از مرگ این مدعی پیامبری، پیش‌بینی قریب الوقوع او تحقق نیافته؛ ولی ادعای فتح و جهان‌گیری بهاء، با تعالیم وحدت عالم انسانی و ممنوعیت دخالت در سیاست او، در تناقض است.
پیشوایان فرقه‌ی بهائیت، راه دین را از سیاست جدا دانسته و پیروان خود را از هرگونه دخالت در امور سیاسی بازداشته‌اند. اما این رویکرد پیشوایان بهائیت در حالیست که آنان در دفاع از حکومت دیکتاتوری قاجار، به مخالفت با مشروطه‌خواهان پرداخته‌اند. لذا چگونه می‌توان راه دین از سیاست را جدا دانست و در عین حال، از حکومتی دیکتاتوری دفاع کرد؟!
سناتور «جان مک کین» را می‌توان یکی از مهم‌ترین طرفداران تحریم هرچه بیشتر مردم ایران دانست. وی پس از آزادی یکی از سرکردگان مجرم بهائی در ایران، مدعی نقض حقوق بهائیان ایران شده و خواستار آزادی هرچه بیشتر آنان می‌گردد. اما مگر بهائیان برای آمریکا چه فایده‌ای دارند که در کنار تحریم مردم ایران، حقوق آنان برای آمریکایی‌ها مهم است؟!