تشکیلات بهائیت به بهانه برخورد با بهائیان، خواستار ایجاد اتحاد جهانی، علیه کشورمان شد؛ اما آنچه از قرائن برمی‌آید، تشکیلات بهائیت به فشار سیاسی و تحریم اقتصادی علیه کشورمان قانع نمی‌شود و بهائیانی مثل «مریم معمارصادقی»، از حمله نظامی علیه ایران نیز سخن گفته‌اند! رفتار امروز بهائیت، بر خلاف نهی از آزادی‌خواهی و اعتراض به حکومت‌ها در تعالیم بهائی است.

بهائیت تشکیلاتی سلطه طلب است که با ظاهری دینی به بهره کشی از اعضایش می پردازد و در عین حال خود را طرفدار جدایی دین از سیاست می داند! یکی از دلایل این حقیقت هم شیوه تأسیس، کارکرد و دایره اختیارات محافل بهائی است که در این نوشتار به معرفی و نقد بخش هایی از آن می پردازیم.

فوت مهسا امینی بهانه ای شد تا سازمان بهائیت و بهائیان سازمانی با آتش افروزی، ثمره سال ها کاشت سیاست گفتمان نفرت را به همراه هم قطاران خود، در کف خیابان ها برداشت کنند . اما به راستی تشکیلاتی که در راه براندازی، حتی اصول مکتوب خود را زیر پای می گذارد، چگونه قابل اعتماد است و بهائیان معتقد، چه توجیهی برای پیروی از آن دارند؟!

فرقه بهائیت در حالی سالروز لبیک عبدالبهاء به استعمار فرانسه برای ورود به تونس و سرکوب فکری آزادی خواهی و استعمارستیزی در این کشور را جشن گرفت که ادیان الهی هیچ گاه ابزار نفوذ و تثبیت قدرت ظالمین، متجاوزین و ستمگران نبوده اند.

احمد شهید در گزارش اخیر خود، مدعی سرکوب سیستماتیک بهائیان در ایران شد و بهائی بودن را در ایران جرم معرفی کرد. اما گذشته از گزارش های جانبدارانه احمد شهید، سابقه دفاع او از تروریست ها و اینکه چرا باید برای دفاع از بهائیان گزارشگر ویژه تعیین گردد؛ چرا تشکیلات بهائیت به دروغ و بر خلاف دستور پیشوایان خود به ستیز با حاکمیت ایران می پردازد؟