باج خواهی
با اینکه عبدالحمید در سخنان خود، اوضاع را بحرانی جلوه داد و بیش از حد سیاه‌نمایی کرد و مردم را دلسرد به انتخابات نشان داد؛ اما روش او در هر انتخابات همین است و باید این‌گونه بنماید تا کسی که قصد رأی آوردن دارد، با دادن وعده‌هایی به او، نظرش را جلب کرده و با سفارش عبدالحمید هم رأی اهل‌سنت در سبد آرای آن نماینده ریخته شود.
عبدالحمید در چگونگی انقلاب اسلامی وانمود می‌کند که اهداف انقلابیون محقق نشده است؛ در حالی که بسیاری از اهداف محقق شده و مسئولین به دنبال تحقق باقی آرمان‌های انقلاب هستند؛ همچنین در هیچ جمعی امکان تحقق خواست همه افراد که اختلاف نظر دارند، نیست.
دو هفته پیاپی عبدالحمید به دولت اتهام می‌زند که نمازخانه اهل‌سنت در تهران را تصرف کرده است و از کلاهبرداری باند مکی و وثیقه قرار دادن این ملک، به عنوان ضمانتِ طرحی که بابت آن 60 میلیارد گرفته‌اند و طبق قرارداد عمل نکرده‌اند، سخنی نمی‌گوید. وی با تحریک احساسات مریدان خود، تخلف اقتصادی خود را با اتهام تعصب و سیاستِ «جلوگیری از نماز» توسط دولت می‌پوشاند که مصداق تشویش اذهان عمومی است.
عبدالحمید برای فرار از فشار افکار عمومی اهل‌سنت تلاش کرد تا تخلفات اقتصادی زیرمجموعه خود را کتمان کند و پلمپ ساختمانی که در آن اهل‌سنت تهران نماز می‌خواندند را به مخالفت با اهل‌سنت و جلوگیری از نماز خواندن آنان ربط دهد؛ ولی واقعیت این است که مراجع قضایی حکم به جبران خسارت از وثیقه قرارداد کرده‌اند.