برخی از صوفیه یکی از راه‌های دریافت اسرار را شاهدبازی قطب با مرید می‌دانند. محمدعلی کرمانشاهی رواج این انحراف را از فرقه کرامیه می‌داند، زیرا آن‌ها قائل به اباحه‌گری در اعمال بودند و بسیاری از کبائر را برخود حلال می‌دانستند.

بعضی از صوفیان در عقائد خودشان، شطحیات و سخنان کفرآلودی دارند که آزادی از قید بندگی خدا، نمونه‌ای از آن است، تا اینچنین هم خودشان را برتر از دیگران بدانند و هم خود را از قید بندگی خداوند آزاد دانسته و شریعت را ترک کنند.

یکی از اعمالی که از قدیم در بین اکثر صوفیان مرسوم بوده و در حال حاضر هم در بین آنان رواج دارد سماع است، که صوفیان آن را یکی از راه‌های رسیدن به خدا و بهترین عمل نزد پروردگار دانسته و حتی این عمل حرام را به‌عنوان نماز حقیقی برای یک صوفی معرفی می‌کنند.