جایگاه فرعون در تصوف

  • 1396/07/19 - 10:52
در حالیکه خداوند متعال در قرآن کریم فرعون را به همراه شیطان به‌عنوان نماد کفر و سرکشی معرفی کرده است سران تصوف برخلاف قرآن کریم برای فرعون جایگاه والایی قائل شده‌اند. برخی او را استاد خود خوانده و برخی معتقدند که راز و سرّ نفس فقط بر فرعون آشکار شده است.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ فرعون ازجمله کسانی است که سران تصوف برخلاف نص صریح قرآن و روایات او را از اولیاء الهی دانسته و برخی او را استاد خود معرفی کرده و به دنبال تطهیر چهره او هستند. برخی از صوفیان معتقدند که تنها کسی که راز و سرّ نفس برایش آشکار کشت، فرعون است. [خیراتیه، ج 1، ص 22] حال سخن اینجاست که اگر سرّ نفس بر فرعون آشکار شده است و فرعون به حقیقت رسیده است، چرا فرعون به همراه شیطان در قرآن و روایات به‌عنوان نماد کفر و شرک معرفی شده است و چرا این سرّ نفس بر حضرت موسی (علی نبینا و آله السلام) و دیگر انبیاء الهی آشکار نشد و بر انسانی مشرک و کافر آشکار شد. همچنین با وجود فرعونی که صاحب سرّ نفس است دیگر چه لزومی داشته است که حضرت موسی (علیه السلام) به‌عنوان فرستاده الهی برای هدایت فرعون و مردم بنی‌اسرائیل فرستاده شود؟

پی‌نوشت:
بهبهانی (کرمانشاهی)، محمدعلی، خیراتیه، نشر انصاریان، قم، 1371 ه‌ق، ج 1، ص 22

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.