انجمن حجتیه
در مورد زمینه‌های شکل‌گیری انجمن حجتیه و فلسفه وجودی آن، دو نظریه مطرح است: گروهی معتقدند که پس از مطرح شدن بهائیت و حمایت‌های همه جانبه حکومت پهلوی از آنها، انجمن ضد بهائیت (انجمن حجتیه) توسط یک روحانی به نام «شیخ محمود ذاکرزاده تولایی» مشهور به شیخ محمود حلبی، تشکیل شد و فعالیت‌های خود را علیه بهائیت آغاز کرد و گروهی نیز درباره زمینه‌های پیدایش انجمن حجتیه معتقدند قدرت‌های استعمارگر، انجمن حجتیه را ساختند.
انجمن خیریه حجتیه مهدویه در سال 1335 تأسیس شد و برای حفظ موجودیت خود، از شرکت در فعالیت‌های مبارزاتی ضد رژیم شاه پرهیز می‌کرد و رهبران آن همواره سعی می‌کردند که ارتباط حسنه‌ای با ساواک داشته باشند. در اسناد به‌دست‌آمده از ساواک مواردی موجود است که این رابطه را نشان می‌دهد.
با همراهی استعمارگران براى مهار اقدامات ضد طاغوت و اقدامات انقلابی مردم مسلمان به خصوص شیعیان، انجمن حجتیه ایجاد شد؛ انجمنی که سعى در مخدوش ساختن عنصر جهاد و مبارزه داشتند و همواره تأكيد مى‌كردند كه نبايد با رژيم پهلوی مبارزه كرد و بايد منتظر ظهور حضرت ولى عصر (عج) ماند.
از شایع‌ترین سخنان و اعتقادات انجمن حجتیه این است که باید ظلم و فساد زیاد شود تا امام زمان (عج) ظهور کند و به این بهانه، هیچ مبارزه‌ای با ظلم و فساد ندارند. در پاسخ باید گفت: با دقت در روايات و سایر اخبار روشن مى‌گردد كه زياد شدن تباهى، فساد و ظلم از نشانه‌هاى ظهور به شمار مى‌آيد، نه زمينه، شرط و سبب ظهور.
انجمن حجتیه در شمار جریان‌های استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است و ازجمله اندیشه‌های این جریان بی اعتقادی رهبران آن به تشکیل حکومت اسلامی پیش از ظهور است. یک دلیل ابتدایی عقلی که می‌تواند این مبنای انجمن حجتیه را باطل کند این است که حکومت برای بشر، یک امر ضروری عقلی است؛ زیرا اجتماع بدون حکومت، به هرج و مرج مبتلا می‌شود.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، رهبران انجمن حجتیه برای اینکه اثبات کنند انجمن حجتیه با نظام جمهوری اسلامی همگام بوده، به دلایلی تمسک می‌جستند؛ از جمله اینکه نام برخی از شهدا را منتشر کردند و گفتند آنان سابقه عضویت درانجمن را دارند. این درحالی است که رهبران انجمن حجتیه هنگامی که حکومت بعث عراق به ایران حمله کرد، عکس‌العملی نشان ندادند و پس از مدتی با همان دلایلی که علیه رژیم شاه، مبارزه نکرده و حتی با آنان سازش کردند، شروع به محکوم کردن جنگ در زمان غیبت امام زمان (عج) کردند.
انجمن خیریه حجتیه مهدویه، در سال 1335 تأسیس شد. اعضای این انجمن، به سبب تشکیلات منسجم و سازمان‌دهی دقیقی که داشتند، دچار غرور و تکبر خاصی شدند؛ همین موضوع باعث شد که پذیرای هیچ‌گونه انتقادی نباشند و کم کم از آرمان‌های انقلاب اسلامی فاصله بگیرند.
مقام معظم رهبری (مدظله): «بنده نظرم را راجع به انجمن حجتیه، روشن و صریح به شما می‌گویم. انجمن حجتیه قبل از انقلاب با انقلاب نبود؛ بعضی از افرادشان کار فعال ضد انقلابی هم می‌کردند؛ بعد که انقلاب پیروز شد، بسیاری از کسانی که با انقلاب نبودند، بعد از آن که عظمت و شکوه انقلاب را دیدند، به انقلاب پیوستند.»
انجمن حجتیه نه تنها مبارزه و فعالیتی علیه حکومت طاغوت نداشت، بلکه در راستای اهداف سیاسی آنها فعالیت می‌کرد و جوانان مؤمنی که در فعالیت‌های انجمن داخل بودند را از هرگونه مبارزه با رژیم طاغوت منع می‌کرد و اگر کسی هم فعالیت داشت، عذر او را می‌خواستند.
انجمن حجتیه در شمار جریان‌های استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است؛ ازجمله رویه آنها بی‌اعتقادی رهبران آن به تشکیل حکومت اسلامی پیش از ظهور است. یک دلیل ابتدایی عقلی، می‌تواند این مبنای انجمن حجتیه را باطل کند؛ این دلیل سه مقدمه با این بیان دارد: برای مصالح فردی و اجتماعی بشر و جلوگیری از هرج و مرج و فساد، حکومت در جامعه، ضروری است؛ حکومت ایده آل، حکومت امام معصوم (ع) است؛ هنگامی‌که تحصیل ایده‌آل میسر نشد، نزدیک‌ترین مرتبه به حد مطلوب را باید تأمین کرد.
انجمن حجتیه در شمار جریان‌های استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است؛ ازجمله رویه آنها، بی‌اعتقادی رهبران آن به تشکیل حکومت اسلامی پیش از ظهور، عدم اعتقاد به ولايت فقيه و انحراف در بحث دشمن شناسی و پرداختن به مسائل تفرقه انگیز و خلاف وحدت است.
انجمن حجتیه در شمار جریان‌های استعماری یا در جهت منافع استعمار و استکبار است؛ ازجمله رویه آنها، مشی جانبدارانه نسبت به حکومت طاغوت و بهره‌مندی از حمایت‌های ساواک، مواضع سیاسی منفی انجمن حجتیه نسبت به پدیده انقلاب اسلامی و موضع منفی انجمن نسبت به قیام پانزدهم خرداد است.
انجمن حجتیه در ابتدا که عراق به ایران حمله کرد، هیچ‌گونه عکس‌العملی مانند کلیه گروهک‌ها و مجامع بین‌المللی از خود نشان نداد و پس از مدتی با همان دلایلی که علیه رژیم شاه، مبارزه نکردند و حتی با آن سازش و در مواردی همکاری داشتند، شروع به محکوم کردن جنگ در زمان غیبت امام زمان (عج) کردند.
موضع امام خمینی (ره) در خاطرات حجت الاسلام هاشمی نسبت به انجمن حجتیه، این‌گونه بیان شده که: «نظر امام این است که افراد مؤثر آنها در پست‌های حساس و کلیدی نباشند؛ اگر خودشان می‌خواهند انجمن منحل شود و گرنه نظارتی بر کارهای آنها بشود.» این مطلب نشان می‌دهد که امام خمینی (ره) نسبت به سران انجمن، اطمینان نداشته و هم‌چنان قائل به نظارت بر کار آنها بودند.