اعتقاد به جسمانیت خداوند
خدا ناباوری و عدم اعتقاد به خدای خالق و بی همتا، از شاخصه های مشترکی است که در آموزه های عرفان های کاذب و نوظهور به وفور دیده می شود.اوشو یکی از مدعیان معنویت های نوظهور است. این فرد، هیچ گونه اعتقادی به خدا نداشته و باور به خدا را ساخته و پرداخته ذهن مردم می داند که بر اثر ترس و نگرانی از مشکلات زندگی در درون افراد شکل گرفته است.
پذیرش اعتقاد به خدای انسانوار از سوی وهابیت، به حدی عجیب است که یکی از دوستانم نیز به این راحتی این اعتقاد وهابیت را نپذیرفت. او که با عکس انسانی عجیب با عنوان "خدای وهابیت" در فضای مجازی برخورده بود، از چند و چون این باور سوال داشت که با ارائه مستندات پاسخ خود را دریافت کرد.
وهابیت خود را موحدون میدانند، ولی عقایدشان در باب توحید به گونهای است که آنها را به وادی تشبیه و تجسیم وارد کرده است.
مهمترین شاگردان و همفکران ابنتیمیه در به چالش کشاندن جامعه اسلامی عبارتند از عبدالمنعم بن نجیب حرانی حنبلی؛ عمادالدین احمد بن ابراهیم واسطی؛ فاطمه بنت عباس بن ابوالفتح بن محمد، معروف به امّ زینب؛ جمال الدین ابوحجاج یوسف بن عبدالرحمن بن یوسف؛ شمس الدین ابوعبدالله محمد بن احمد بن عثمان ذهبی
همانگونه که در این دنیا ما میتوانیم از روی علامات و نشانهها به وجود خداوند پی ببریم در عوالم ماقبل و ما بعد نیز چنین خواهد بود.
بخاری که نام کتاب خود را «صحیح»! نام نهاده در درون کتاب خویش روایاتی را آورده که قائل به جسمانیت خداوند دارد و قطعا مردود میباشند.