آفرينش در نگاه زرتشتيگری
در باور زرتشتیگری، اهورامزدا، دانا هست، ولی توانا نیست. یا به عبارتی روشن‌تر، اهورامزدا، قادر مطلق و نیروی بلامنازع در جهان هستی نیست. بلکه ضعف دارد. در آغاز جهان، اهورامزدا ' ترسید ' که اگر نبرد نور و ظلمت در زمان بی‌کرانه انجام شود، هرآینه اهریمن پیروز میدان خواهد بود. پس زمان کرانه‌مند را آفرید تا موقعیت را به سود خود برگرداند و بر اهریمن پیروز شود.
آسمان در نگاه متون عقیدتی دین زرتشتی (و حتی متن اوستا)، پوسته‌ای سنگی بر روی جهان است. جالب است بدانیم که این باور که جنس آسمان از سنگ است -و در حقیقت آسمان، پوششی سنگی است که زمین را دربرگرفته- ریشه در گاتها (کهن‌ترین بخشِ اوستا) دارد. آنچه در این نوشتار می‌آید مبحثی وابسته به اصول زبان‌شناسی ...
آنچه در این نوشتار بدان پرداخته می‌شود، باور زرتشتیگری درباره آفرینش آسمان است. مبلغین زرتشتی و سرانِ باستانگرایی افراطی، مدعی هستند که اوستا و متون پهلوی دربردارنده گزاره‌های علمی در باب آفرینش هستند. اما باید دانست آسمان در نگاه متون عقیدتی دین زرتشتی (و از جمله اوستا)، پوسته‌ای سنگی بر روی جهان است...
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در گاتها ، گئوش اوروان به معنی روان گاو ، یکی از اصلی ترین موضوعات عقیدتی و فلسفی است. آن چنان که زرتشت ، همه ی نیکی ها و حتی اهورامزدا را واسطه قرار می دهد تا به گئوش اوروان برسد .