پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از نکات قابل توجه آماری در بهائیت، توسعه عجیب و قابل توجه این فرقه در زمان شوقی افندی است. بر اساس ادعای همسر شوقی افندی، نفوذ بهائیت در کشورها 21 برابر رشد داشت و از 20 کشور در زمان عبدالبهاء، به 219 کشور در زمان شوقی افندی رسید.

خانم ماکسول در خصوص توسعه بهائیت در زمان هریک از رهبران بهائی در کشورها و رشد خارق‌العاده این فرقه در زمان شوقی افندی گفته است: «2 کشور در دوره حضرت ربّ أعلی (علی‌محمد باب)، 13 کشور در دوره حضرت بهاءالله و 20 کشور در دوره حضرت عبدالبهاء. حضرت ولی امرالله (شوقی افندی) این رقم را در سی و شش سال ولایت خود به 219 رساندند و در دوره ایادی نیز پنج کشور جدید به اقالیم مفتوحه افزوده گشت. حضرت ولی امرالله در پیام رضوان 1957 تعداد نقاط مفتوحه را در سراسر عالم 4200 اعلام فرمودند. این رقم در پایان نقشه ده ساله به 11210 با افزایش متجاوز از 7000 بالغ گردید».[1]

در واقع تشکیلات تحت اشراف شوقی افندی از ۳۵ نقطه (حضور بهائیان) در سال ۱۸۴۴ تا ۱۹۵۳ م، به بهانه  نقشه ده ساله شوقی، در سال ۱۹۶۳ م، به ۱۱۲۱۰ کانون در سطح جهانی و کلیه کشورها رسید.

اما دو نکته در خصوص رشد 21 برابری بهائیت در زمان شوقی افندی را باید متذکر شد:

اول: بر اساس آمارهای رسمی، 193 کشور عضو سازمان ملل و 2 کشور عضو ناظر غیرعضو سازمان ملل (فلسطین و واتیکان) در دنیا به رسمیت شناخته شده‌اند. این در حالیست که ادعا می‌شود در زمان شوقی افندی، بهائیت 219 کشور و پس از او در زمان ایادیان امر بهائی، بهائیت 224 کشور را فتح کرده است! یعنی بهائیت 29 کشوری که وجود خارجی نداشتند را هم فتح کرده است. این نکته به تنهایی، نمونه‌ای گویا از آمارسازی‌های دروغین فرقه بهائیت است.

دوم: بر فرض صحیح بودن آمارهای بهائیت و رشد 21 برابری این فرقه در زمان شوقی افندی، باید چرایی این رشد خارق‌العاده را در تاریخ فرقه و شواهد میدانی جستجو کرد.

با سیطره صهیونیست‌ها بر فلسطین در سال ۱۹۴۸ م، پس از چندی در سال ۱۹۵۱ م، سازمان جاسوسی موساد توسط بن گوریون تأسیس شد. این نهاد اطلاعاتی بین‌المللی، وظیفه‌اش مقابله با تهدیدات جهانی علیه منافع و حاکمیت اسرائیل بود.

رهبران صهیونیست برای تقابل با دشمنان خود، به استفاده از تجربیات مکانیزم اشغال فلسطین طی سال‌ها قبل از ۱۹۴۸ م، روی آوردند. این مکانیزم با محوریت خرید زمین توسط بهائیان برای صهیونیست‌ها و ایجاد پایگاه‌های صهیونیستی در فلسطین بوده است.[2]

برای تحقق رؤیای نیل تا فرات و سپس اقدامات بعدی حاکمان اسرائیل در راستای ایجاد سلطه جهانی، نیاز به شبکه مخصوص اطلاعاتی و تبلیغاتی در سرتاسر دنیا بود. در این بین، بهائیت با سابقه‌ای که در زمینه‌سازی اشغال فلسطین و اشغالگری صهیونیست‌ها ایفا کرده بود، بهترین گزینه بود تا شبکه سلطه صهیونیست را به اسم دینی نوین و با شعار صلح در تمام نقاط دنیا توسعه دهد.

حجم شبکه‌سازی شوقی افندی طی نقشه ده ساله (که در نیمه راه نقشه نیز فوت کرد)، نشان از غیر قابل باور بودن این نکته دارد که چگونه ۲۰ نقطه در کشورها از زمان عبدالبهاء، به ۴۲۰۰ نقطه طی ۴ سال رسید؟ اما بهائیت با چه پشتیبانی و امکانات لجستیکی به این هدف رسید؟ غیر از حمایت اسرائیل و موساد؟ شگفت‌انگیزتر آنکه این شبکه توسط نهاد امنیتی بهائیت (ایادیان امر) طی شش سال باقی مانده از نقشه ده ساله به عدد ۱۱۲۱۰ نقطه در دنیا رسید.

به عبارتی، ریل‌گذاری رسیدن به عدد ۱۱۲۱۰ نقطه نفوذ بهائیت در جهان تا سال ۱۹۶۳ م و ارسال داده‌های منطقه‌ای به بیت‌العدل اسرائیل (بخوانید موساد)، بزرگترین دست‌آورد این شبکه جاسوسی فرامنطقه‌ای برای صهیونیست‌ها محسوب می‌شود. چرا که بهائیان در هر کجا مستقر باشند، موظف به قرائت منطقه و ارسال اطلاعات به بیت‌العدل در اسرائیل هستند.[3]

پی‌نوشت:
[1]. روحیه ماکسول، دوران قیادت حارسان امر الله ۱۹۵۷ – ۱۹۶۳ م، ص ۴۰.
[2]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: دلّالی بهائیان در خرید زمین برای یهودیان!
[3]. جهت آشنایی بیشتر، بنگرید به ویدیئو: جاسوسی یا قرائت از منطقه