پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ «سید مصطفی حسینی طباطبائی» از جمله کسانی است که اگر چه خودش را پیرو مکتب القرآن می‌داند، ولی افکارش بسیار نزدیک به وهابیت و سلفیت بوده و با نقد مبانی تشیع و رد احادیث، از برخی عقاید امامیه فاصله گرفته است.

یکی از ادعاهای عجیبی که از جانب وی مطرح شده، وجود اشکال و تناقض در آیات قرآن است. او در یکی از آثار خودش، بعد از ذکر آیه 39 سوره یوسف[1] می‌نویسد: «مشکل این آیات این است که ظاهراً می‌رساند مشرکان، شرک در توحید خالقیت داشتند؛ حال آنکه آیات متعدد قرآنی همه حاکی از آن است که آنها خدا را به عنوان خالق یگانه هستی پذیرفته و برای عبادت سراغ غیر (بت‌ها) می‌رفته‌اند».[2]

این ادعای عجیب از جانب «سید مصطفی طباطبایی»! درحالی است که وی خود را پیرو قرآن می‌داند، اما هر کجا که آیات قرآن را بر خلاف رأی و نظر خود ببیند، مشکل را از آیات قرآن می‌داند. در واقع می‌توان گفت، ارائه این‌گونه ادعاهای عجیب از جانب «قرآنیون»، به دلیل فاصله گرفتن از سنت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و انکار حجیت سنت است.

زیرا با توجه به اینکه سنت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و روایات معصومین علیهم‌السلام، پس از قرآن کریم دومین مرجع مهم و معتبر در شناخت آموزه‌های دینی است، مفسرین قرآن، چه شیعه و چه اهل‌سنت، در تفسیر آیات قرآن از سنت بهره می‌جویند؛ اما افرادی نظیر «سید مصطفی طباطبایی»، «سید ابوالفضل برقعی»، «حیدرعلی قلمداران»، «شریعت سنگلجی» و ... که منکر حجیت سنت هستند، ملاک و محور تفسیر را، خود آیات قرآن قرار داده‌اند و بر این باورند قرآنی که نور، روشن و روشنگر همه چیز است، به غیر خود نیازمند نیست.

پی‌نوشت:
[1]. «يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ»؛[یوسف/39] «ای دو یار زندان! آیا معبودان متعدد و متفرق بهتر است یا خدای یگانه مقتدر؟»
[2]. طباطبایی، سید مصطفی، تفسیر بیان معانی بدر کلام ربانی، ج6، ص276.