پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ همه مسلمانان به مقدسات مشترکی همچون قرآن و رسول مکرم اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله احترام می‌گذارند؛ علاوه بر آن، یک‌سری اعتقادات هم از مختصات هر مذهب است که نباید پیروان دیگر مذاهب اسلامی، آنها را مورد هتک و اهانت قرار دهند.

در واقع، خط قرمز از نظر نظام اسلامی، «اهانت به مقدسات یکدیگر» است؛ چنانکه مقام معظم رهبری مدظله‌العالی فرمودند: «آن کسانی که نادانسته از روی غفلت، گاهی از روی تعصب‌های نابجا، به مقدسات یکدیگر توهین می‌کنند، نمی‌فهمند چه می‌کنند. بهترین وسیله برای دشمن، همین افراد هستند و این خط قرمز است».[1]

بنابراین راهکارهایی که در جهت عدم اهانت به مقدسات می‌توان ارائه کرد، عبارتند از:

توجه به دستورالعمل‌های قرآن کریم

خداوند متعال در قرآن کریم خطاب به همه مسلمانان می‌فرماید: «وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ  كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ»؛[2] «و (شما مؤمنان) به آنچه مشرکان غیر از خدا می‌خوانند دشنام ندهید تا مبادا آنها از روی ظلم و جهالت خدا را دشنام دهند. این چنین ما عمل هر قومی را در نظرشان زینت داده‌ایم، سپس بازگشت آنها به سوی پروردگارشان است و خدا آنان را به کردارشان آگاه می‌گرداند».

در این آیه تأکید می‌کند که هیچ‌گاه بت‌ها و معبودهای مشرکان را دشنام ندهید، زیرا این عمل سبب می‌شود که آنها نیز نسبت به ساحت قدس خداوند همین کار را از روی ظلم، ستم، جهل و نادانی انجام دهند؛ به‌طوری که از بعضی روایات استفاده می‌شود، جمعی از مؤمنان بر اثر ناراحتی شدید که از مسئله بت‌پرستی داشتند، گاهی بت‌های مشرکان را به باد ناسزا گرفته و به آنها دشنام می‌دادند، قرآن صریحاً از این موضوع نهی کرد و رعایت اصول ادب، عفت و نزاکت در بیان را حتی در برابر خرافی‌ترین و بدترین ادیان، لازم می‌شمرد.[3]

از این آیه کریمه به‌خوبی روشن می‌شود که بدگویی و تعبیرهای زشت درباره شخصیت‌ها و مقدسات مذاهب دیگر و ملت‌های مخالف به‌هیچ‌وجه جایز نیست و برخلاف شعور انسانی و اخلاق اسلامی است و باید همواره به این موضوع مهم توجه شود. تعلیلی که در آیه کریمه آمده، دلیل بر آن است که این حکم صرفاً اخلاقی نیست، بلکه رعایت آن واجب است.

الگوگیری از اهل بیت علیهم‌السلام

گاهی یک شیعه ناآگاه، به امید ثواب و طرفداری از امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام، به لعن خلفا می‌پردازد؛ اما نمی‌داند که این رفتار او، خلاف هدف امیرالمؤمنین علیه‌السلام و سبب تفرقه مسلمین است؛ زیرا هدف حضرت، «حفظ و پاسداری از اسلام» بود نه تبلیغ خلافت خویش. حضرت به دنبال منافع شخصی خود نبود و به خاطر حفظ دین، از حق ثابت و مسلّم خود گذشت. شیعیان نیز باید رفتار امام خود را الگو قرار داده و با رفتار خود، دین اسلام را حفظ و تقویت کنند.

بنابراین باید گفت که مسلمانان جهان با بهره‌گیری از قرآن و سیره و اهل‌بیت علیهم‌السلام، باید این فرهنگ ناب اسلامی را در جامعه جهانی پایه‌گذاری کنند، تا با وجود همه اختلافات، در کنار هم امت واحده اسلامی را تشکیل داده و موجبات حفظ هویت دینی و جمعی و ثبات و پایداری جامعه اسلامی را فراهم کنند.

پی‌نوشت:

[1]. بیانات مقام معظم رهبری مدظله‌العالی در دیدار کارگزاران و دست اندرکاران حج، 4 آبان 88.
[2]. سوره انعام، آیه 108.
[3]. مکارم شیرازی، برگزیده تفسیبر نمونه، ج2، ص537.