فتاوای تند و افراطی فرقه وهابیت، نهایت تحجّرگرایی و جمود فکری آنان است؛ چرا که اینان با روایات جعلی و دروغین وارده در کتب روایی، احکامی را صادر می‌کنند که با هیچ منطق و عقل سلیمی سازگاری ندارد، مگر از روی هوا و هوس، و نیز جهل و نادانی ایشان که فراوان در کتب، مقالات، مجلات علمی، ماهواره‌ها، سایت‌ها و ... یافت می‌شود؛ یکی از روایاتی که وهابیت آن را مأخذ و منبع حکمی از احکام و فتاوای صادره از سوی خود می‌داند حدیث ذیل است؛ بزرگان فرقه وهابیت در سرتاسر بلاد اسلامی از جمله البانی، شیخ محسن عبیکان، شیخ صالح سدلان، شیخ صالح فوزان، شیخ شمس الدین بوروبی، و ... این‌گونه فتوا داده‌اند و مستند فتوای خود را از کتب صحیح مسلم، سنن ابن ماجه، سنن نسائی، سنن دارمی، سنن بیهقی، طبرانی، احمد بن حنبل، مالک و دیگران از عایشه نقل کرده‌اند که: «جاءت سهلة بنت سهیل الی النبی صلی الله علیه و سلم فقال یا رسول الله انّی أری فی وجه ابی حذیفه من دخول سالم و هو حلیفه فقال النبی صلی الله علیه و سلّم ارضعیه قالت و کیف أرضعه و هو رجل کبیر فتبیّم رسول الله علیه و سلم و قال قد علمت انّه رجل کبیر.[1] روزی سهله دختر سهیل، خدمت پیامبر اسلام شرفیاب شد و عرضه داشت، سالم دوست و هم‌پیمان حذیفه است و به خانه ما می‌آید و من احساس می‌کنم ابوحذیفه از این موضوع خوشحال نیست. پیامبر فرمود به او شیر بده؛ سهله گفت او مردی بزرگ است. پیامبر تبسمی کرد و فرمود می‌دانم که او مردی بزرگ است.»
در نتیجه وهابیت طبق این حدیث جعلی که سنداً و دلالتاً مورد خدشه و اشکال است هر چند در کتب معتبرشان هم آمده است بدون در نظر گرفتن جوانب آن فتوایی را صادر می‌کنند که با شریعت دین اسلام سازگاری ندارد.
حال سؤال این‌جاست که آیا خودشان راضی به این کار هستند؟ اگر شخصی به‌عنوان مهمان نزدشان برود تا حلال و حرام رعایت کنند، آیا راضی خواهند بود، طبق فتوای خودشان عمل کنند؟
فاعتبروا یا اولی الابصار

پی‌نوشت:

[1]. صحیح مسلم، مسلم نیشابوری، دار احیاء التراث العربی، بیروت، لبنان، کتاب الرضاع، باب7، ج2، ص1076، ح1453.
سنن ابی داود، ج2، ص223، ح2061.
سنن نسائی، ج6، ص413-415، ح3319-3325.
سنن ابن ماجه، ج1، ص625، ح1943.
سنن دارمی، ج2، ص158.
سنن الکبری، بیهقی، ج7، ص459-460.
الموطأ مالک، ص323، ح1284.
مسند احمد بن حنبل، ج6 ص201.
معجم الکبیر طبرانی، ج24، ص289، ح737 و ص292، ح742.