یکی از تناقضات فکری و اعتقادی ابن تیمیه این است که او به شدت از نظریه عدالت صحابه دفاع کرده و همه صحابه رسول گرامی اسلام را پاک و اهل بهشت می داند و معتقد است نباید لغزشهای ایشان را نقل و بیان نمود و از این عقیده تا آن جا دفاع می نماید که وقتی به معاویه و پسرش یزید معلوم الحال می رسد به شدت از ایشان تعریف و تمجید می نماید در حالی که معاویه اولین کسی بود که لعن و سب و دشمنی با بزرگترین صحابه رسول خدا ص یعنی امیر المومنین ع را در همه جا باب کرد و دست یزید نیز به خون مقدس سبط رسول خدا یعنی حسین بن علی ع آلوده بود .

تناقض در گفتار و رفتار وی آن جا آشکار می گردد که وی به برترین اصحاب رسول خدا ص که می رسد نه تنها به این اعتقاد خود پایبند نیست بلکه از توهین و تهمت و نقل اکاذیب در مورد ایشان نیز هرگز اجتناب نمی کند و اولین کسی که این اعتقاد را به سخره گرفته و نقض می نماید خود اوست . گویا اصلا این نظریه عدالت صحابه در نظر او نسبی است چرا که عملا مشاهده می کنیم که وی از معاندین و مبغضین امیر المومنین ع تمجید کرده و آن قاعده را در مورد ایشان جاری می داند ولی شیعیان و پیروان امیر المومنین ع را تخصصا و موضوعا از تحت این قاعده خارج کرده و علی رغم اینکه آن ها نیز از اصحاب پیامبرند ولی هیچ حرمت و احترامی نزد او ندارند .

به عنوان مثال قضاوت وی در مورد جنگهای امیر المومنین علیه السلام چنین است :

جنگهای علی ع به خاطر این بود که در مال و جان مردم تصرف کند و انها را به اطاعت خویش در اورد . پس چگونه می توان این نبردها را نبرد دین به شمار اورد ؟ بی گمان هر کس اراده فساد و بزرگی در روی زمین را داشته باشد در اخرت از اهل سعادت نخواهد بود (1)

ابن تیمیه معلوم الحال به کسی نسبت فساد و تصرف در اموال مردم و.... می دهد که به قول خود اهل سنت بیش از 300 ایه از قران کریم در شان او نازل شده و از فضائل و مناقب او به شمار می اید. ایا کسی که رسول خدا ص او را به منزله جان خویش می شمرد یا در حقش می فرماید (علی مع الحق و الحق مع علی یدور معها حیث ما دار) (2)،( علی با حق و حق با علی است و ... ) و (علی مع القران و القران مع علی)(3) و (انا مدینة العلم و علی بابها )(4) و ( لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار ) (5) و.... هرگز به باطل یا فساد فکر می کند تا چه رسد به ان مبتلا شود ؟
ایا کسی که به عدالت در میان مردم شهرت دارد و در حکومت خویش یا تصرف در بیت المال حتی نسبت به نزدیکترین خویشان خود بسیار دقیق و سخت گیر است ، این اتهامات را می توان در موردش تصور نمود ؟
مگر نه اینکه رسول خدا در جنگ خندق خطاب به ایشان فرمود ( برز الایمان کله، الی الشرک کله  ؟ علی ع تمام ایمان است ...)؟ (6)
مگر نه اینکه او قسیم النار و الجنة است ؟
مگر نه اینکه او تربیت شده خود رسول الله بود ؟
مگر نه اینکه بنابه دلایل عقلی و نقلی فراوان وی معصوم از هر گونه خطا ، سهو ، گناه و یا اشتباه است ؟ ( از جمله بنا به نص ایات تطهیر ، اولی الامر ، صادقین و... )
مگر نه اینکه رسول خدا فرمود : علی خیر البشر من ابی فقد کفر : علی بهترین بشر است و کسی که از او روی گرداند ، کافر است ؟ (7)
مگر نه اینکه احادیث فراوانی از رسول اکرم ص در فضیلت و منقبت او صادر شده که هر گونه شک و شبهه ای را در مورد ان حضرت بر طرف می کند ؟ احادیثی چون حدیث انذار ، رایت ، منزلت ، اخوت ، سد الابواب ، طیر مشوی ، غدیر ، ولایت و صدها حدیث دیگر ...

آیا علی ع از صحابه و بلکه اولین مسلمان و بالاتر از آن اعلم و اعدل صحابه و نزدیکترین فرد به رسول الله ص و داماد و برادر وی نبود ؟

و اگر چنین است چرا ابن تیمیه ایشان را از تحت قاعده عدالت صحابه خارج می نمایید ؟

و این تنها نمونه ای بود از قضاوتهای مبغضانه وی در مورد اصحاب رسول خدا ، موضع گیریهای وی در مورد پاره تن رسول خدا یعنی حضرت زهرا سلام الله علیها و حسنین ع نیز بسیار تحقیر و توهین آمیز است که به دلیل رعایت ادب و احترام به ساحت اهل بیت رسالت از نقل آن ها خودداری می نماییم
با این حال کذب گفتار ابن تیمیه و عداوت او نسبت به اهل بیت ع و دوگانگی در رفتار و گفتار وی کاملا واضح است .

1-منهاج السنه 8/329

2- صحیح ترمذی 3/166 و المستدرک 3/124 و جامع الاصول 9/420

3-دار قطنی ، سمط النجوم العوالی 2/502

4-ابن حجر مکی ، الصواعق المحرقه 73 و ابن مغازلی ، المناقب 81

5-تذکرة الابرار ، نسخه خطی

6- ینابیع المودة ص 94و 95

7-ترجمة امام علی من تاریخ مدینة دمشق 2/446 شماره 960