پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در منابع معتبر اهل سنت نقل شده است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فدک را به حضرت زهرا (سلام الله عليها) بخشیدند، و ابوبکر آن را از حضرت زهرا (سلام الله علیها) غصب نمود. در این نوشتار مختصر به احادیث صحیح السندی در این موضوع می‌پردازیم به طوری که دیگر در غصب فدک جای هیچ شک و شبهه‌ای باقی نماند.
- سیوطی در الدرالمنثور ذیل تفسیر آیه‌ی: «وَ آتِ ذَالقُربی حَقَّهُ [اسراء/26] و حقّ نزديكان را بپرداز» می‌نویسد: « چون این آیه نازل شد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فاطمه را (نزد خود) فراخواند و فدک را به او بخشید.»[1] هیثمی همین روایت را می‌آورد ولی در پایان روایت با بی‌انصافی می‌گوید: «در روایت "عطية العوفي" وجود دارد و در نتیجه روایت ضعیف و متروک است.[2] ولی ترمذی حدیثی می‌آورد که در آن "عطیه العوفی" به عنوان یکی از روات ذکر شده است و در پایان به حسن بودن حدیث تصریح می‌کند.[3] و این یعنی "عطیه العوفی" فردی است که احادیثش مورد قبول است. و طبق نظر البانی، اگر یک راوی بعضی از رجالیون آن را ذم کنند و بعضی افراد آن را مدح کنند، روایتش مورد قبول می‌شود.[4]
پس طبق این حدیث ثابت شد که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فدک را به حضرت زهرا (سلام الله علیها) بخشید. اما ببینیم چه کسی فدک را از ایشان گرفت؟
در صحیح بخاری آمده است که: «عایشه گفت: همانا فاطمه دختر پیامبر کسی فرستاد سوی ابوبکر و میراث خودش از رسول خدا و از آنچه خدا در مدینه به رسول خدا بخشیده بود و از فدک و آنچه از خمس خیبر مانده بود را درخواست نمود. ابوبکر گفت: رسول الله فرموده است: ما چیزی به ارث نمی‌گذاریم؛ آنچه ترک نماییم، صدقه است. آل محمّد نیز از این مال می‌خورند؛ به خدا سوگند من چیزی از صدقه رسول خدا را از آن حالی که در زمان خود رسول خدا بود، تغییر نمی‌دهم. من حتماً در این اموال چنان رفتار خواهم نمود که خود رسول خدا رفتار می‌نمود. پس ابا نمود ابوبکر از دادن چیزی از آن اموال به فاطمه؛ در نتیجه فاطمه بر ابوبکر غضبناک شد در این ماجرا؛ و با او قهر کرد و با او سخن نگفت تا وفات نمود. و بعد از پیامبر شش ماه زندگی کرد. پس زمانی که وفات کرد، همسرش او را دفن نمود به هنگام شب؛ و برای دفن فاطمه به ابوبکر خبر نداد و خود بر او نماز خواند.»[5]
طبق این حدیث: به اقرار بخاری پیامبر اکرم فدک را به حضرت زهرا بخشید، پس ابوبکر به چه مجوزی فدک را از حضرت زهرا (سلام الله علیها) گرفت و حدیث "ما پیامبران چیزی به ارث نمی‌گذاریم" را از خود جعل کرد؟ مگر پیامبر اکرم در حدیثی صحیح نفرموده بود که «هرکس فاطمه (سلام الله علیها) را غضبناک کند من را غضبناک کرده است».[6] پس چرا ابوبکر حضرت زهرا (سلام الله علیها) را ناراحت کرد؟ مگر در حدیث نخواندیم که ناراحتی حضرت زهرا (سلام الله علیها)، ناراحتی پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) است؟ و مگر در قرآن نمی‌خوانیم کسانی که پیامبر را ناراحت کنند، خدا آنان را لعنت می‌کند. «إِنَّ الَّذينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهيناً [احزاب/57] آن‌ها كه خدا و پيامبرش را آزار مى‌‏دهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنيا و آخرت دور ساخته، و براى آن‌ها عذاب خواركننده‌‏اى آماده كرده است.»

پی‌نوشت:
[1]. سیوطی، الدر المنثور فى التفسير بالماثور، ج‏4، ص: 177، ناشر: كتابخانه عمومى حضرت آيت الله العظمى مرعشى نجفى( ره)، قم‏، 1404 ه. ق‏،
[2]. هیثمی، مجمع الزوائد  ج 7 ص 49، دار النشر : دار الريان للتراث/‏دار الكتاب العربي،القاهرة , بيروت،  1407
[3]. محمد بن عيسى الترمذي، جامع الترمذي، شماره حدیث 439، دار النشر: دار إحياء التراث العربي
[4]. البانی، السلسلة الصحيحة ج 1 ص 215، مصدر الكتاب : برنامج منظومة التحقيقات الحديثية - المجاني - من إنتاج مركز نور الإسلام لأبحاث القرآن والسنة بالإسكندرية
[5]. بخاری، صحيح البخاري  ج 4 ص 1549، دار ابن كثير، اليمامة، بيروت، 1407، 1987 ، الطبعة: الثالثة، تحقيق : د. مصطفى ديب البغا
[6]. حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین ج ۳ ص ۱۶۸، دار النشر: دار الکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۱۱ ه.ق/ ۱۹۹۰ م، الطبعة: الأولی، تحقیق: مصطفی عبدالقادر عطا