پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بعضی‌ها می‌گویند مقصر تحریم‌های ایران، عملکرد این کشور است، چون دنبال صلح و مذاکره با آمریکا نیست. افرادی که این سخنان را می‌گویند، آمریکا را نشناخته‌اند. آمریکا دشمن قسم‌خورده ایران است.  افرادی که می‌گویند یک‌بار هم که شده، به حُسن نیت آمریکا اعتماد کنید، با هم در رفع مشکلات و تحریمات مذاکره کنید، ... حرف اصلی ما به این افراد این است که مگر تا به حال مذاکره نکردیم؟! مگر تا به حال دستِ دوستی ندادیم؟ مگر تا حالا حُسن نیت خود را ثابت نکردیم؟! نتیجه چه شد؟! آمریکایی‌ها چه واکنشی نشان دادند؟! آیا حُسن نیتشان را ثابت کردند؟! آیا تحریم‌ها را رفع کردند؟! با هم چهار مورد از تلاش‌های دولت هاشمی و خاتمی را در ایجاد ارتباط و صلح با آمریکا، مرور می‌کنیم تا حقیقت و باطن آمریکایی‌ها آشکار شود.

تلاش‌های ایران برای ایجاد ارتباط و صلح با آمریکا در زمان هاشمی و خاتمی:[1]

- جرج بوش پدر، رئیس‌جمهور آمریکا، به دولت آقای هاشمی گفت: حُسن نیت، حُسن نیت می‌آورد. «Goodwill Begets Goodwill» گروگان‌های ما را از دست لبنان آزاد کنید! ما هم به شما کمک می‌کنیم و ما سرِ حرف خود هستیم. آقای هاشمی هم سریع واسطه شد و حُسن نیت خود را ثابت کرد و گروگان‌ها را تحویل آمریکا داد؛ اما سخنگوی کاخ سفید آمریکا، در جواب گفت: «از نظر ما چیزی تغییر نکرده و ایران هم‌چنان یک کشور تروریستی است»؛ همچنین آقای «جیان دومنیکو پیکو» در کتاب خاطراتش، به نام مرد بی‌اسلحه، صفحه ۴ می‌گوید: «بعد از آزادی تمام گروگان‌ها، آمریکایی‌ها مجبورم کردند به ایران بروم و در چشم‌های آقای هاشمی رفسنجانی نگاه کنم و بگویم از حُسن نیت و جبران، هیچ خبری نیست».

- قرارداد نفتی با شرکت نفتی کونوکو آمریکا Conoco توسط آقای هاشمی 
ایران تصمیم گرفت میدان‌های نفتی جزایر سیری در جنوب کشور را گسترش دهد و سرمایه‌گذار خارجی جذب کند. سود این قرارداد برای سرمایه‌گذار، در آن زمان یک میلیارد دلار بود. آقای هاشمی برای اینکه حُسن نیت خود را یک بار دیگر به آمریکا  ثابت کند، این فرصت پرمنفعت سرمایه‌گذاری را به شرکت آمریکایی کونوکو پیشنهاد داد. ابتدا آمریکا قبول کرد؛ اما بعد آمریکا وقتی فهمید که این توسعه میدان‌های نفتی، چه سودی برای ایران دارد، تحریم‌های سنگینی علیه ایران وضع کردند و گفتند: هیچ کسی حق سرمایه‌گذاری در کشور ایران را ندارد و صادرات نفت و گاز ایران، دچار مشکل شد. 

- پیشنهاد صلح  به نام معامله بزرگ «Great Bargain»
در زمان حمله آمریکا به عراق و در دولت آقای خاتمی، نامه‌ای به آمریکا نوشته شد: «ما حمایت از حزب‌الله و حماس را کنار می‌گذاریم؛ در مورد سلاح‌های کشتارجمعی، شفاف‌سازی می‌کنیم و تضمین می‌دهیم. در مذاکرات بین اسرائیل و فلسطین دخالت نمی‌کنیم. نفوذ خود را در عراق کم می‌کنیم». این پیشنهاد صلح، از طرف ایران به آمریکا بود؛ پاسخ آمریکا به این نامه چه بود؟! «we do not talk to evils» ما با اشرار، (اهریمن و شیاطین) صحبت نمی‌کنیم.

تریتا پارسی می‌گوید: «مقامات پنتاگون و کاخ سفید، این نامه دولت خاتمی را نشانه ضعف و استیصال ایران تلقی کردند؛ چون در آن نامه، از اصول استراتژیک و خط قرمزهای انقلاب اسلامی کوتاه آمده بودند و این‌طور تفسیر شد که اگر ایران این قدر ضعیف شده، چرا با آن‌ها مذاکره کنیم؛ می‌توانیم این کشور را براندازیم.[2]

نتیجه: امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «انسان با ایمان، یاوری نیکو بوده که کمتر باعث زحمت برای دیگران می‌شود. او با دقت، زندگی خود را مدیریت کرده و از یک سوراخ، دو بار گزیده نمی‌شود».[3]

پی‌نوشت:
[1]. پایان نامه ارشد: با عنوان «تحلیل رفتاری ایالات متحده آمریکا در برجام از دیدگاه نظریه امپراتور، کشور وابسته، کشور دشمن» نویسنده: فرشته سادات رحیمی کارشناسی ارشد مطالعات آمریکای شمالی، دانشکده مطالعات جهان، دانشگاه تهران.
[2]. اتحاد خائنانه: تعاملات مخفیانه اسرائیل، ایران و آمریکا، ص۲۴۸، انتشارات دانشگاه ییل.
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج2، ص241، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق. «الْمُؤْمِنُ حَسَنُ الْمَعُونَةِ خَفِیفُ الْمَئُونَةِ جَیِّدُ التَّدْبِیرِ لِمَعِیشَتِهِ لَا یُلْسَعُ مِنْ جُحْرٍ مَرَّتَیْن».

نویسنده: مصطفی پورصدوقی