انتقاد عبدالحمید از پدیده گروگانگیری در سیستان و بلوچستان
عبدالحمید در توصیههای اخلاقی خود در ماه رمضان، به پیروانش سفارش میکند که برای احقاق حق خود از طریق مراجعه به دادگاه اقدام کرده و اگر نتیجه نداد، حداقل از اموال طرف مقابل خود بردارید و گروگانگیری وجهه زیبایی ندارد. کسی که برای مال یا باجگیری، انسانها را به گروگان میبرد، بویی از انسانیت و اخلاق اسلامی نبرده است.
.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید در شب پایانی ماه رمضان، در مراسمی موسوم به ختم قرآن، در مسجد مکی زاهدان، با اشاره به «پدیده گروگانگیری» که در بعضی از نقاط مرزی و استان سیستان و بلوچستان اتفاق افتاده، گفت: «متأسفانه پدیده گروگانگیری در منطقه زیاد شده است. این خیلی زشت است که چون از پدر، فرزند یا برادر شخص، طلبی دارند، دستوپای او را ببندند و به گروگان ببرند. اگر کسی حق و طلبی از کسی دارد، باید به قانون و محکمه مراجعه و شکایت کند؛ اگر دادگاه و قانون هم جواب نداد، حداکثر مهار شتر بدهکار را بگیرد و یا ماشینش را ببرد، نه اینکه خودش یا بستگانش را گروگان بگیرد. گاهی برای باجگیری، افراد را به گروگان میبرند و اسیر میکنند. افرادی که برای مال یا باجگیری، انسانها را به گروگان میبرند، بویی از انسانیت و اخلاق اسلامی نبردهاند».[1]
این اولین باری نیست که عبدالحمید از برخی رسمهای بلوچی انتقاد میکند. مردم بلوچ، دارای آداب و رسوم مختلفی هستند که غالب این رسمها، منافاتی با احکام اسلام ندارند؛ اما برخی از این آداب و رسوم، مخالف اسلام است؛ از جمله: اجبار دختران به ازدواج با فردی خاص توسط پدر و برادرش،[2] قصاص افرادی از طایفه قاتل بدون مراجعه به دادگاه و قاضی، اخاذی یا دریافت طلب با گروگانگیری و ... .
عبدالحمید سال گذشته، نسبت به یکی از این رسمهای غیر اسلامی تذکر داده و چنین گفته بود: «بارها به پدران و برادران توصیه کردهام که اکنون، روش و سنت بلوچی گذشته جواب نمیدهد و باید همان طور که شریعت توصیه کرده، با دختران در امر ازدواج مشورت کنید و نظرشان را بپرسید. در اسلام آمده است که تصمیم گیرنده اصلی در امر ازدواج، خودِ دختر است و خانواده بدون رضایت دختر نمیتواند او را مجبور یا تهدید کند. شاید زمانی بوده که فرهنگهای محلی بر احکام اسلامی غلبه کردهاند، اما امروز همین فرهنگ اسلامی است که اگر رعایت بشود، مشکلات پیش نمیآیند».[3]
امسال نیز با توجه به ایجاد ناامنی توسط همکیشان خود، به آنان سفارش میکند که شما از کاری که باعث بیآبرویی قومتان میگردد، دست بردارید و به کاری خفیفتر دست بزنید. اینکه برای اخاذی یا به بهانه طلب داشتن، گروگانگیری میکنید و این پدیده شیوع پیدا کرده و زیاد شده است، در دید دیگران مذموم است و اکنون تمام دنیا، از طریق ارتباطات به هم وصل شده و این اقدام شما، به ضرر قومتان و آبروی شما است.
عبدالحمید سفارش میکند که در این عمل خلاف اسلام و همچنین مخالف منطق و افکار عمومی مردم عالم، زیادهروی نکنید و ابتدا از راه شرعی (مراجعه به قاضی عادل) اقدام کنید؛ اگر به نتیجه نرسیدید، از اموال بدهکار، تقاص کرده و مشکل خود را حل کنید و سراغ کار زشت گروگانگیری نروید.
او برای تربیت قوم خود، مرحله به مرحله پیش میرود و برای اخاذی یا احقاق حق و طلب، ابتدا گروگانگیری را تقبیح کرده و گفته است این کار که در بین قوم ما رشد داشته، در انظار زشت است و عامل به این کار، بویی از انسانیت و اخلاق اسلامی نبرده است. کسانی که حقی دارند، از مال طلبکار بردارند، نه اینکه او را گروگان بگیرند.
کسانی که به سخنان عبدالحمید گوش میدهند، یک سال و نیم است که هر هفته، علیه نظام و رهبر شعار میدهند. عبدالحمید ابتدا باید به این افراد بگوید گروگان گرفتن زشت است و انتظار نیست که سفارش کند که هر هفته علیه رهبر و حاکم جامعه شعار ندهند؛ زیرا برای رسیدن آنان به این درجه معرفت، مراحل بسیاری باقی مانده است که برای آن، مدتها زمان لازم است.
پینوشت:
[1]. سخنان عبدالحمید در 20 فروردین 1403.
[2]. «انتقاد عبدالحمید از رسومات غیراسلامی بلوچها»
[3]. سخنان عبدالحمید در 10 آذر 1402.
افزودن نظر جدید