کمال الماسی، سرکرده یکی از انشعابات اکنکار که (هارولد کلمپ) رهبر زنده فرقه اکنکار را قبول نداشته و خود شاخه ای از اکنکار را رهبری می‌کند و پس از غیرقانونی شدن این فرقه در ایران، گریخت و در اربیل عراق ساکن است.

یکی از عقاید اساسی اکنکار باور به (تناسخ) است. این عقیده به اندازه‌ای برای آنان مهم است که اگر هر کتابی از اکنکار را ورق بزنید، در هر فصلی از آن، بارها و بارها اسم تناسخ تکرار شده است.

از نظر اسلام، این تناسخ به دلیل مخالفت با عقل باطل و محال بوده  و همچنین ضد تکامل نیز است. بدنی که روح می‌خواهد به آن منتقل شود یا خودش روح دارد و یا اینکه دارای روح نیست. اگر روح دارد، مستلزم آن است که یک بدن دارای دو روح بشود ( روح قبلی و این روحی که تازه وارد بدن شده است)؛ که محال است. و اگر بدنی که روح می خواهد به آن منتقل شود دارای  نفس و روح نیست، مستلزم آن است که چیزی(روحی) که به فعلیت رسیده و کمال پیدا کرده، دوباره برگردد و بالقوه شود و محال بودن این نیز روشن است. همچنین اگر بگوئیم که نفس تکامل یافته یک انسان بعد از جدایی از بدنش به بدن گیاه یا حیوان دیگری منتقل شود، این نیز، مستلزم بالقوه شدن چیزی است که قبلاً به فعلیت رسیده است.

در قرآن مجید، که منبع اصلى معارف و فرهنگ اسلام است، آیات متعدّدى وجود دارد که عقیده تناسخ را مردود مى شمارد: به یکی از این آیات اشاره می‌شود: «حَتّى اِذا جآءَ اَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلّى اَعْمَلُ صالِحاً فیما تَرَکْتُ کَلاّ اِنَّها کَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها».؛[1] «(آنها همچنان به راه غلط خود ادامه مى دهند) تا زمانى که مرگ یکى از آنان فرارسد، مى‌گوید: پروردگارا! مرا بازگردانید؛ شاید در آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم، (ولى به او گفته می‌شود) چنین نیست! این سخنى است که او به زبان مى گوید (و اگر بازگردد، کارش همچون گذشته است)». این آیه صریحاً بازگشت به این زندگى را براى جبران گذشته، نفى مى‌نماید.

در روایتی نیز از امام رضا(علیه‌السلام) نیز آمده است: «کسی که تناسخ را بپذیرد و به آن عقیده داشته باشد، به خدای تعالی کفر ورزیده و بهشت و دوزخ را غیر واقعی تلقی کرده است».[2]

پی‌نوشت:

[1]. مومنون، 99-100.
[2]. شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، محقق و مصحح، لاجوردی، مهدی، نشر جهان، تهران،  چاپ اول، 1378ق، ج 2، ص 202.