پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ با ظهور اسلام، غبار ذلت و خواری از چهره زن زدوده شد و کرامت انسانیش به شیوه‌های مختلف نمایان شد. اسلام عادات و سنن جاهلی، رفتارهای غیرانسانی را با زنان تقبیح کرد و معیارهای ارزشی را در جامعه تغییر داد. تساوی زن و مرد را در گوهر انسانی به اثبات رساند و هویت انسانی زن را به همه شناساند.

امروزه متأسفانه دشمنان دین مبین اسلام با علم و آگاهی کامل به نقش و اهمیت بسزای زنان در رشد و بالندگی یک خانواده در جامعه، در تلاش هستند که با ترویج الگوهای نامتعارف برای زندگی مسلمانان و ترویج فرهنگ برهنگی، روح غیرت و مردانگی را در مردان و عفت و حیا و پاکدامنی را در زنان از بین ببرند تا این رکن اساسی خانواده را به بی عفتی، بی حجابی و انحرافات اخلاقی بکشند.

زنی را که باید با تدبیر و نیروی فطری عاطفه و محبت خویش، کانون پر از مهر و عطوفت و صفا و صمیمیت را برای شوهر و فرزندان خود مهیا کند و محیطی سرشار از آرامش و آسودگی خاطر را فراهم آورد، به عنصری ضد آرامش و آسایش و برهم زننده امنیت فکری و روانی خانواده و به دنبال آن اجتماع تبدیل می‌‏شود؛ جامعه‌‏ای که آرامش فکری و روحی و روانی مناسبی نداشته باشد، هرگز نمی‌‏تواند در زمینه علم و صنعت و تکنولوژی به استقلال و رشد و بالندگی دست یابد.

بنابراین در این نوشتار سعی داریم مطابق با راهبرد و فرمان مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) مبنی بر جهاد تبیین، فلسفه پوشش اسلامی و نقش آن در حفظ جایگاه و کرامت انسانی زنان را از زبان قرآن بیان کنیم.
خداوند متعال در قرآن کریم نسبت به پوشش زنان می‌فرماید: «... ذلِکَ أَدْني‏ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً [احزاب/59] ... به زن‌های مؤمنان بگو، روسری‌ها و چادرهای خود را بر خویش بیفکنند (که گردن و سینه و بازوان و ساق‌ها پوشیده شود) این (کار) نزدیکتر است به آنکه (به حجاب و عفت) شناخته شوند تا مورد تعرض و آزار (فاجران) قرار نگیرند و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است.»

اغلب مفسرین شیعه و بسیاری از مفسرین اهل سنت، در ذیل عبارت «ذلِکَ أَدْنی أَن یُعْرَفْنَ فَلایُؤْذَیْنَ؛ یعنی: این (کار) نزدیکتر است به آنکه (به حجاب و عفت) شناخته شوند تا مورد تعرض و آزار (فاجران) قرار نگیرند.» به نکته‌ای اشاره کرده‌اند که خود یکی از فلسفه‌های بسیار مهم برای پوشش لباس سرتاسری و یا چادر برای زنان در قرآن محسوب شود. آن فلسفه این است که چون این کار (یعنی پوشش چادر و یا نزدیک کردن گوشه های آن در صورت) بهتر است برای خود زنان مسلمان، تا اینکه آنها در جامعه به عفت و حجاب شناخته شوند و مورد اذیت نگاه‌‎های زهر آلود شیطانی نشوند.[1] چون در این صورت، زنان مسلمان در جامعه، اهل تقوا و عصمت شناخته می‌شوند و در نتیجه مزاحمان و نامحرمان هوس باز، دیگر در آنها طمع نمی‌کنند و مزاحم آنها نمی‌شوند.

پی‌نوشت:
[1]. احمدی جلفايی، حميد، حجاب برتر، ص91، قم: آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر، ۱۳۸۴.