پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حرکت انقلابی حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در دفاع از جایگاه مقام امامت و ولایت حضرت علی‌ (علیه‌السلام) و سایر ائمه (علیهم‌السلام) از همان روزهای اولیه پس از وفات رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) شروع شد؛ هنگامی که برخی از اصحاب که خود را صحابه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌‌دانستند، برای بیعت گرفتن از حضرت علی (علیه‌السلام) به درب خانه آن حضرت هجوم بردند که در این هنگام حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) جلوی در آمدند و با بصیرت سیاسی خویش رو به مهاجمان اینچنین خطبه‌ای غرا خواندند و فرمودند: «گروهی که دیدارشان ناگوارتر از شما باشد سراغ ندارم، پیکر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را در میان دستان ما واگذاشته و رفتید و کار را در بین خود و بدون مشورت با ما تمام کردید و برای ما حقّی قائل نشدید؛ گویا شما نمی‌دانید که آن حضرت (رسول خدا) در روز غدیرخم چه فرمود؛ سوگند به خدا! در آن روز عقد ولایت (و رهبری) را بر علی (علیه‌السلام) استوار ساخت تا بدین وسیله امید و آرزوی شما را از آن قطع کند، ولیکن شما رشته روابط بین خود و پیامبرتان را بریدید و خداوند میان ما و شما در دنیا و آخرت داور و حسابگر است.»(۱)

بزرگترین ظلم در حق حضرت علی (علیه‌السلام) غصب خلافت و مسائل پیرامون آن بود. در زمانی که  دیگران بر اوضاع مسلط بودند و اجازه هیچگونه مخالفت به کسی نمی‌دادند، حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) با تمام قدرت به دفاع از حق غصب شده حضرت برخاست.
شیخ مفید در کتاب الاختصاص خود می‌نویسد: «حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) شبها بر درِ خانه مهاجر و انصار مى‌رفت و مى‌فرمود: اى گروه مهاجر و انصار! خدا و دختر پيامبرتان را يارى کنيد. در آن روزى كه با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بيعت کرديد، بيعتتان چنين بود كه همچنان كه هر ناراحتى را از خود و فرزندانتان باز مى‌داريد، از او و فرزندان او نيز باز داريد؛ اكنون كه به عهدى كه با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بستيد، وفا كنيد.»(۲)

آنچه بیان شد، ذره ای از شواهد بر بصیرت حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) و گوشه ای از دفاع آن حضرت نسبت به شأن ولایت و رهبری علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) است که با تمام توان و انواع شیوه‌ها انجام گرفته است.
از این رو اقدامات حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) در ایام حیات خویش، بهترین الگو برای امروز هر مسلمان در ولایتمداری است تا بر اساس آن بتوان به تکلیف دینی خویش عمل کند.

پی‌نوشت:
۱. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ۲۸، ص۲۰۵، مؤسسة الوفاء. «... و خرجت فاطمة بنت رسول الله إليهم فوقفت على الباب ثم قالت لا عهد لي بقوم أسوء محضرا منكم، تركتم رسول الله جنازة ...»
۲. شیخ مفید، الاختصاص، ج۱، ص۱۸۴، الموتمر العالمى لالفية الشيخ المفيد. «فِي بُيُوتِ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ ع مَعَهَا وَ هِيَ تَقُولُ يَا مَعْشَرَ الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ انْصُرُوا اللَّهَ فَإِنِّي ابْنَةُ نَبِيِّكُمْ وَ قَدْ بَايَعْتُمْ رَسُولَ اللَّهِ ص يَوْمَ بَايَعْتُمُوهُ أَنْ تَمْنَعُوهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ مِمَّا تَمْنَعُونَ مِنْهُ أَنْفُسَكُمْ.»