پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ واعظ وهابی در اظهاراتی عجیب توصیه می کند، ارتقای سطح زندگی را مطالبه نکنید؛ زیرا به حکم خداوند متعال اعتراض می کنید و از دیگران روزی می‌خواهید و به مقام عالی حاکم اهانت می‌کنید!

این کلام از روی جهل بیان شده و ممکن است برای سودجویی و توجیه رفاه خود به کلامی از جنس جبرگرایی روی آورده باشد، با این قصد که مردم عادی و قشر فقیر اعتراض نکنند. آنها مزدورانی هستند که خود در رفاه و آسایش بوده و سوار بر ماشین های لوکس در حال خوشگذرانی هستند و این را تقدیر خدا برای خود دانسته و فقر و بدبختی را تقدیر خداوند برای مخالفین و پیروان جاهل خود می‌دانند.

در معارف دینی، هم به تجارت و كار و تلاش سفارش شده است و ترک تجارت مکروه خوانده شده و هم راه‌هایی جهت افزایش رزق و روزی سفارش شده است. بنابراین در هیچ جایی از دین، تلاش برای رفاه بیشتر مذموم شناخته نشده است.
در برخی روایات، از ثروت مدح شده است؛ از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده است: «توانگرى يار و ياور خوبى براى پرهيز از گناه و معصيت است.»(1) و نیز از امام صادق (عليه‌السلام) روايت شده است كه فرمود: «ثروتى كه تو را از ظلم حفظ كند، بهتر از فقرى است كه تو را وادار بر گناه كند.»(2)

در روایات دیگری به کسب روزی حلال سفارش شده است؛ از امام صادق (عليه‌السلام) روايت شده است كه فرمود: «خيرى نيست در كسى كه نخواهد مالى از حلال جمع کند و با آن مال آبروى خود را حفظ کرده، قرض خود را ادا کنید و به خويشان خود احسان كند.»(3)
از پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) روايت شده است كه فرمود: «عبادت هفتاد جزء دارد و بهترين آن، طلب حلال است.»(4) و در حديث ديگری فرمود: «كسى كه بر اثر تلاش براى طلب حلال، خسته سر بر بالين بگذارد، چون صبح شود، آمرزيده است.»(5)

همه این روایات، با توصیه واعظ وهابی در تضاد است و سفارش اهل بیت (عليهم‌السلام) و پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به طلب رفاه و کسب روزی از راه حلال است. در بسیاری از روایات نیز راه های جلب روزی بیشتر بیان شده است که نشان از مطلوبیت خواست رفاه بیشتر است و این مسئله مذمت نشده است؛ حتی در روایات طلب برخی امور زندگی را طلب دنیا ندانسته‌اند؛ شخصى به امام صادق (عليه‌السلام) عرض کرد: «ما طالب دنيا هستيم و دوست داريم مال دنيا به ما رو كند. حضرت فرمود: «مال دنيا را براى چه مى‌خواهى؟» عرض كرد: براى هزينه خود و خانواده و صله رحم و كمك كردن به نيازمندان و تأمين هزينه حج و عمره و مانند آن؛ حضرت فرمود: «كسب مال براى اين امور، طلب كردن دنيا نيست، بلكه طلب آخرت است.»(6)
البته همه این مباحث در کنار سفارش به قناعت کردن و تذکر به این نکته آمده است که روزی و مقدار آن دست خداست و ممکن است به دلایلی، علی‌رغم تلاش فراوان، روزی کمی به یک فرد برسد، ولی در این مورد هم تلاش برای جلب روزی، وظیفه شمرده شده است.

پی‌نوشت:
1. کلینی، الكافى، ج5، ص71، ح1.
2. همان، ص72، ح11.
3. همان، ص72، ح5.
4. همان، ص 78، ح 6.
شیخ طوسی، تهذيب الاحکام، ج6، ص372، ح12.
5. شیخ صدوق، الامالى، ص289، ح9.
6. کلینی، الكافى، ج5، ص72، ح10.
شیخ طوسی، تهذيب الاحکام، ج6، ص376، ح24.