پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب- اینکه تا به امروز افرادی نظیر گیلرمو آلتارس[1] روزنامه ‌نگار اسپانیایی درباره واقعه هولوکاست[2] و طرفداری از آن مقالاتی منتشر می ‌کنند و درباره افراد مرتبط با آن تحقیق می ‌کنند، به عوامل و انگیزه‌ هایی برمی‌گردد که از همان آغاز طرح این افسانه مطرح بوده است. در ادامه به عمده‌ترین انگیزه ‌های صهیونیست‌ ها از جعل افسانه هولوکاست پرداخته می ‌شود.

نخستین انگیزه، انگیزه ‌هاى سیاسى آنان است. از دیدگاه صهیونیست ها، برپایى دولت اسرائیل نتیجه منطقى ظلم بر یهودیان در هولوکاست است. آنها به واسطه وقوع «آشویتس»[3] و کوره ‌هاى آدم‌ سوزى خیالى، خود را مستحق برپایى یک دولت می‌ دانستند؛ زیرا معتقدند تنها در چنین وضعیتی است که از آزار و فشار حکومت ‌ها در امان خواهند ماند. آنان به همین خاطر سرزمین فلسطین را غصب کردند. در حالی که این سرزمین هیچ ربطى به جنایات واقعى یا ساخته و پرداخته آنان که درباره هولوکاست مطرح می‌ کنند، ندارد. «آبراهام هشل»[4] خاخام و فیلسوف یهودی قرن بیستم مى ‌گوید: «دولت اسرائیل، پاسخ خدا به آشویتس است» و «موشه زیمرمن» رئیس گروه مطالعات آلمانى در دانشگاه عبرى اورشلیم تأکید مى ‌کند که: «هولوکاست، توجیه اصلى تأسیس دولت اسرائیل است».[5]
دومین انگیزه صهیونیست ‌ها، انگیزه‌هاى روانى آنان است. آنان با سوءاستفاده از گرایش‌ فطرى روح انسان‌ها به حمایت از مظلوم، این داستان را جعل کردند؛ زیرا مظلوم‌ نمایی آنان عاملی مؤثر در ایجاد دولت نامشروع صهیونیستى در فلسطین و تحکیم پایه ‌هاى آن بوده است.[6] آنان با تمسک به این شیوه تاکنون توانسته‌اند بر تمامى جنایت‌ها و قانون شکنى‌های خود سرپوش گذارند. حضرت آیت ‌الله خامنه‌ای(حفظه‌الله) در خصوص شگرد تبلیغاتی صهیونیست ‌ها می‌فرماید: «صهیونیست ها از آغاز شروع کار خود، به سمت رسانه‌های خبری و تبلیغی رفتند و شگرد و سیاست تبلیغیِ مظلوم ‌نمایی را انتخاب کردند که بسیار مهمّ و تعیین کننده بود و تا امروز تأثیرگذار بوده است. برای مظلوم‌نمایی، داستان ها و افسانه‌ های فراوانی جعل شد. آنها مسأله نگرانی روانی یهودیان را مطرح کردند و گفتند چون یهودیان در طول قرن‌ های متمادی زیر فشار بودند، از لحاظ روانی دچار نگرانی‌اند و به امنیّت روانی احتیاج دارند».[7]
سومین انگیزه صهیونیست‌ ها انگیزه‌ هاى اقتصادى آنان است. صهیونیست ‌ها با ماجراى هولوکاست و طرح ادعاهای حقوقى علیه کشورهاى آلمان، اتریش، لهستان، سوئیس و... تا کنون میلیاردها دلار به جیب زده‌اند. به عنوان نمونه، آلمان ملزم شد از سال 1952 تا سال 2002م به روش‌هاى مختلف، به بازماندگان به اصطلاح قتل عام یهود غرامت بپردازد و بر اساس توافق‌هاى حاصله «دولت این کشور، زیر فشارهاى باج خواهانه صهیونیست ‌ها، مجبور شد موافقت خود را با اعطاى سالانه 50 میلیون مارک تا سال 2002م به رژیم صهیونیستى اعلام نماید».[8]
گلدمن (مجرى اصلى طرح) مى‌گوید: «هدف از طرح هولوکاست صرفاً گرفتن غرامت براى قربانیان جنگ نبود؛ بلکه هدف از آن، تهیه بودجه لازم جهت پایه‌ریزى حکومتى بود که کوچک‌ترین حقى در این رابطه نداشت؛ زیرا زمانى که این جنایات انجام شد، چنین دولتى وجود خارجى نداشت؛ اما از این مسئله براى فراهم آوردن تسلیحات لازم براى جنایات جدید بهره گرفت.»[9]
«پل فرام»، مدیر انجمن کانادایى آزادى بیان مى ‌گوید: «بر این باورم داستان دروغین هولوکاست، براى این که به اروپاییان و ساکنان آمریکاى شمالى این حس داده شود که گناه‌کارند، ایجاد شده است. افسانه هولوکاست، به یهودیان اجازه مى ‌دهد تا میلیاردها دلار از آلمان و دیگر کشورها غرامت بگیرند. هولوکاست همچنین اذهان مردم آمریکاى شمالى و اروپا را براى پذیرش ظلم‌های اسرائیل آماده مى ‌کند.»[10]

پی‌نوشت:
[1]. Guillermo Altares
[2]. Holocaust
[3]. Auschwitz بزرگترین اردوگاه کار اجباری آلمان نازی، نزدیک به مرز آلمان- لهستان (پیش از جنگ) در سیلسیا.
[4]. Abraham Joshua Heschel
[5]. روژه گارودى، محاکمه صهیونیسم اسرائیل؛ ترجمه جعفر یاره، احمد نخستین، مجید خلیل زاده، تهران‌: کیهان‌، 1378، ص 149-150
[6]. ناهوم سوکولوف، تاریخ صهیونیسم، ترجمه داود حیدری، تهران: مطالعات تاریخ معاصر، 1377، ج 2، ص 23
[7]. سخنان مقام معظم رهبرى در همایش بین المللى رسانه هاى جهان اسلام در حمایت از انتفاضه فلسطین، 1380/11/11
[8]. نشریه نداء القدس، ارگان جنبش جهاد اسلامى، دفتر تهران، 1376/10/30، ص 16.
[9]. روژه گارودى، محاکمه آزادى، ترجمه جعفریان و دیگران، مؤسسه اندیشه معاصر، 1377، ص 8.
[10]. هولوکاست منافع، اقتصادى - سیاسى صهیونیسم را تأمین مى کند، خبرگزارى مهر.