پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در جهان اسلام، جریانات افراطی به مانعی در راه وحدت و پیشرفت مسلمین تبدیل شده و مصیبت‌های زیادی را متوجه مسلمانان کرده است. فرقه وهابیت یکی از این موانع عمده است. این فرقه با تعصبات جاهلانه و غیرعقلانی آمیخته به اغراض سیاسی، به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، ابزار دست قدرت‌های غربی که دشمنان اسلام و مسلمانان هستند، شده است. ماهیت جریان انحرافی وهابیت از اصول و عقایدی است که امروزه طرح آن، نمایانگر عقب‌ماندگی ذهنی صاحبان این فرقه را نشان می‌دهد.

ماهواره با سطح وسیع‌تری از اطلاع رسانی و ارضاء نیازهای متنوع مخاطبین، به عنوان یکی از رسانه‌های پرطرفدار مطرح است که امروزه با توجه به تأثیر چشمگیر برنامه‌های ماهواره‌ای بر تغییر فرهنگ و منش اخلاقی کشورهای مذهبی، به عنوان یکی از حربه‌های دشمن برای مبارزه با عقاید کشورهای مسلمان درآمده است. چندین شبکه‌ی ماهواره‌ای فارسی زبان، خلاف فرهنگ و عقیده مردم ایران، مشغول به فعالیت هستند و از این میان، شبکه‌هایی با مد نظر گرفتن اهداف سازمان دهی شده، سعی در تخریب عقاید تشیع دارند. به عنوان مهمترین شبکه‌های ضد دین و مذهب مردم ایران در فضای ماهواره‌ای، به دو شبکه وهابی فارسی زبان (کلمه و وصال فارسی) می‌توان اشاره کرد. شبکه فارسی وصال به پیشنهاد شخصی به نام «عبدالرحیم ملازاده» تأسیس گردیده و هم اکنون مشغول به فعالیت است.[1] وهابی‌ها در فعالیت‌های ضد اسلامی و ضد شیعه خود، صریح و بی‌پرده، اصول و مبانی تشیّع را زیر سؤال برده و با ستیز خود علیه ائمه اطهار (علیهم‌السلام) در صدد شکاف در جهان اسلام هستند.

یکی از شبهاتی که امروزه کارشناسان این رسانه‌ها مطرح می‌کنند این است که چرا برای شخصیتی که امام مستضعفان و محرومان بوده، اینچنین قصر و بارگاهی ساخته شده است؟
در رد این شبهه با استفاده از بیانات مقام معظم رهبری (مدظله) پاسخ می‌گوییم:
«هویت شخصیت‌های معنوی، به جسم و حضور دنیویشان نیست؛ بلکه به فکر، راه، رهنمود و سرانگشت اشاره‌شان که همواره باقی است، وابسته است. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و اولیاء و امام بزرگوار ما، با انگشتان به یک طرف اشاره می‌کردند و راه را نشان می‌دادند. البته خودشان هم جلوتر از همه حرکت می‌کردند، نه اینکه بایستند و بگویند شما بروید. در حال حاضر، این انگشت اشاره همچنان موجود است. اینها تعیین کننده هویت امام (رحمةالله‌علیه) و منبع و ریشه حیاتی یک جامعه است که دائماً می‌شود از آن تغذیه کرد؛ زیرا دیگر وابسته به جسم او نیست.
اگر ما بخواهیم این فکر را نگه داریم، اما شخصیت امام (رحمةالله‌علیه) و یاد و خاطره او مورد اهتمام نباشد، مطمئناً دچار اشتباه خواهیم شد. لذا می‌بینید که به ما گفته‌اند هر سال برای امام حسین (علیه‌السلام) گریه کنید. گریه کردن به معنای زنده بودن این مصیبت است؛ گویی همین دیروز اتفاق افتاده است. انسانی هزار و چند صد سال قبل به شهادت رسیده است، چرا باید امروز برای او گریه کرد؟ گریه ما به خاطر این است که اگر یاد او با همه ابعادش در ذهن و زندگی و بساط هستی ما زنده نماند، به تدریج فکر او کم‌رنگ خواهد شد؛ چه ما بخواهیم و چه نخواهیم. اگر ساخت گنبد و بقعه و مرقد و صحن و سرای امام (رحمةالله‌علیه) مورد اهتمام شما قرار بگیرد و برای آن نیرو و پول و عمر و ابتکار خرج کنید، به معنای کار برای شخص نیست؛ بلکه به معنای فعالیت برای هویت فکری امام (رحمةالله‌علیه) است. این کار، در بقای آن فکر تأثیر دارد. عمل شما، صدقه جاریه و به معنای زنده نگه داشتن یاد امام (رحمةالله‌علیه) است.»[2]

ایجاد گنبد و بارگاه و بقعه و مقبره برای بزرگان، از چند قرن پیش مورد اعتراض و انتقاد عده‌ای از خشک مغزهای عالم اسلام قرار گرفت. بعدها که دست سیاست انگلیس، حکومت و دولتی ایجاد کرد، این شبهات از طرف آنان پخش شده و آنها هم با اینگونه بزرگداشت، به شدت مبارزه کردند.
سردمداران خیانت پیشه، اصرار داشتند که مقبره‌ای ساخته نشود! آنها مقبره ائمه هدی (علیهم‌السلام) و اصحاب پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و یاران و نزدیکان رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، شهدای احد، و ... را تخریب کردند. اگر از مسلمان‌ها نمی‌ترسیدند، مقبره پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را هم به همان روز در می‌آوردند و با خاک یکسان می‌کردند!
انسان‌های خشک مغز و جاهل، این عقیده را مطرح کردند و در کتاب‌ها نوشتند؛ زیرا از حقایق اسلام بی‌خبر بودند. اما آن‌هایی که در تخریب بقاع دست داشتند، جاسوسان مزدور صهیونیست بودند که همه وجودشان با نشانه‌های اسلام مخالف بود و به علت این دشمنی حاضر نبودند آن را تحمل کنند. اکنون هم حاضر نیستند تحمل کنند و اگر این اماکن، وسیله قدرت و اعتبار دنیویشان نبود، شاید آن اماکن را نابود می‌کردند تا اثری از آن نماند!
إن‌شاءالله این مزار و بقعه مبارک، مرکز برکات و نورانیت و گسترش تفکرات و الهامات و حال و روح عرفانی و توجه مردم عاشق و اهل بصیرت و محبت، خواهد بود و هر کسی به نوبه خودش، از این مکان استفاده خواهد کرد. بنابراین کاری که کردید (ساخت گنبد و بارگاه) با ارزش است.[3]

پی‌نوشت:
[1]. مقاله «گونه شناسی شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان»، فوزیه شهاب، فصلنامه مطالعات ماهواره و رسانه‌های جدید، سال اول، شماره 1، پاییز 1391، مرکز تحقیقات صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران.
[2]. کتاب حدیث ولایت، مجموعه‌ی بیانات و مکتوبات رهبر معظّم انقلاب اسلامی سال 1368، ج1، ص314-315.
[3]. او که بود؟، شخصیت، یاد و راه حضرت امام خمینی قدس سره در کلام رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران، ص186-188.