موقوفه خواری خانقاه بیدخت

  • 1400/06/10 - 11:50
مصطفی آزمایش که مدعی است حکومت ایران قصد دارد با کویری کردن استان خوزستان، مردم را مجبور به مهاجرت و غصب زمین‌ها و خانه و کاشانه آن‌ها کنند، هیچ وقت حاضر نیست به زمین خواری و موقوفه خواری خانقاه بیدخت و نزدیکان قطب این فرقه در شهرستان گناباد اشاره کند.
موقوفه خواری خانقاه بیدخت

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مصطفی آزمایش یکی از مشایخ فرقه صوفیه گنابادی است که دشمنی او با انقلاب و جمهوری اسلامی به‌خاطر موضع گیری‌ها و فعالیت‌های ضد ایرانی که در خارج از کشور دارد بر کسی پوشیده نیست. وی در جریان اعتراضات مردم خوزستان مدعی شد که حکومت ایران قصد دارد با کویری کردن استان خوزستان، مردم را مجبور کرده تا مهاجرت کنند و با خیال راحت صاحب خانه و زمین‌های مردم شوند! ای کاش شیخ این فرقه که چنین ادعایی را به جمهوری اسلامی نسبت می‌دهد، به ظلم و ستم، چپاول و غصب زمین‌ها و اموال مردم شهرستان گناباد توسط اقطاب و خانقاه بیدخت که با حمایت و همکاری رژیم پهلوی انجام گرفته است؛ اشاره می‌کرد. اگرچه هیچ‌گاه مصطفی آزمایش چنین اعترافی نخواهد کرد ولی هنوز شاهدان زنده‌ای هستند که به ظلم و ستم خانقاه بیدخت و غصب زمین‌ها و اموال مردم شهرستان گناباد شهادت دهند. یکی از این شاهدان که در کتاب خود به تعدادی از این ظلم و ستم‌ها و غصب زمین‌ها اشاره کرده است حضرت آیت‌الله شیخ محمد مدنی گنابادی معروف به ناشر الاسلام گنابادی است.

حضرت آیت‌الله مدنی در کتاب خود درباره وقف خواری فخرالشریعه از اقوام صوفی صالح علیشاه می‌نویسد: «مرحوم حاج حسین قاسم علی 30 فنجان آب و 25 من زمین در خیبری وقف کرده بود که ماهی دو شب برای حضرت سید الشهداء روضه خوانی شود و آقای فخرالشریعه تا زنده بود این موقوفه را مصرف می‌نمود و از روضه خبری نبود». آیت‌الله مدنی در این کتاب به ده‌ها مورد از وقف خواری فخرالشریعه اشاره کرده است که با کمک رژیم پهلوی توانسته بود از چنگ مردم در بیاورد. چنانچه ایشان در کتاب خود می‌نویسد: «بعضی از پیرمردهای خیبری برای من نقل کردند که روزی عده‌ای از مأموران حکومت طاغوت وارد روستای خیبری شده، مهدی فرزند کربلایی محمد معصوم را که 20 فنجان آب وقفی و 20 من زمین داشت، جلوی درب مسجد به درخت بستند و به‌قدری چوب، بر او زدند که حاضر شد سند واگذاری آن آب و زمین وقفی را به آقای فخر الشریعه واگذار نماید.»[1]

وی نقل می‌کند در ایامی که این‌جانب در نجف اشرف اشتغال به تحصیل داشتم، روزی جمعی از اهالی بیدخت که برای زیارت عتبات مقدسه مشرف شده بودند، به دیدن من آمدند، وضعیت بیدخت را از آن‌ها سؤال کردم. گفتند آقای صدر که امام جماعت مسجد جامع بود از دنیا رفت و آقای صالح علیشاه برادر زن خود آقای سلطان‌پور را به مسجد آورد و پشت سر او نماز خواند و فعلاً او امام جماعت است. آقای سلطان‌پور موقوفات بیدخت از قبیل حمام و مدرسه را در تصرف داشت و به مصارف شخصی خود می‌رساند و بلکه قسمتی از موقوفات را به نام خود ثبت نموده است. بر اثر شکایت مردم، اداره اوقاف او را از تولیت این موقوفات عزل نمود و در کلاسه پرونده 224/7 به شماره 375/49-2/9/63 به این حیف‌ومیل‌ها اشاره شده است. [2]

همچنین قنات بیدخت با قنات علی آباد جویمند هم‌تراز و هم سنگ بوده است و مقدار آب قنات علی آباد همچنان باقی بوده بلکه بیشتر نیز شده است، اما قنات بیدخت از هشت اینچ آب به کمتر از دو اینچ تنزل نموده است. زیرا آقای صالح علیشاه قنات شخصی صالح آباد را نزدیک قنات بیدخت احداث نمود، به همین جهت آب قنات بیدخت که مورداستفاده مردم محروم و مستضعف منطقه کم شده است. اکنون (بعد از انقلاب) حاکم شرع دادگاه حکم کرده است که ورثه صالح علیشاه باید مبلغ هشت میلیون تومان غرامت به مالکین قنات بیدخت بپردازند. [3]

از دیگر موارد وقف خواری اینکه در محله علیای بیلند مرحوم حاج علی‌محمد یک مسجد و حسینیه و حمام و آب انبار ساخته بود و یک‌صد فنجان آب قنات و هیجده خروار زمین برای حفاظت و تعمیر و نگهداری این موقوفات وقف نمود. اما بیش از چهل سال است که این موقوفات که سالی حدود هفت‌صد هزار تومان درآمد دارند توسط آقای محمدباقر مصدق حیف‌ومیل شده است. وی از عناصر وابسته به خانقاه بیدخت بوده و مکرراً آقای صالح علیشاه و سلطان حسین تابنده به منزل او رفته و آمد داشته‌اند و با آنکه چندین بار مسجد و حمام و حسینیه مشرف بر خراب شدن بوده‌اند، اما چیزی از این موقوفات خرج مسجد نشده است و مردم ناچاراً با کمک خود آن‌ها را تعمیر کرده‌اند. [4]

لازم به ذکر است که این موارد تنها بخشی از موقوفه خواری و زمین‌خواری صوفیان فرقه گنابادی است که در اینجا به آن‌ها اشاره شده است. تمام موقوفات و زمین‌خواری‌های اقطاب و مریدانشان در دادگاه انقلاب جمهوری اسلامی موردبررسی رسید و قرار شد کاروانسرای غصب شده به مردم واگذار شود، خسارت قنات از ورثه صالح علیشاه به مبلغ 8 میلیون تومان گرفته شود و کلیه اموال عمومی غصب شده، برگشت داده شود. همچنین کاروانسرا از بیوتات مزار سلطانی جدا و به اداره آموزش و پرورش گناباد واگذار شد و مدرسه فتح‌المبین نام گرفت. [5]

پی‌نوشت:
[1]. مدنی محمد، در خانقاه بیدخت چه می‌گذرد، راه نیکان، تهران، 1391، ص 92
[2]. همان، ص 74
[3]. همان، ص 76
[4]. همان، ص 74
[5]. جوان آنلاین، کد خبر 897777

برچسب‌ها: 
تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.