پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ راه شناخت حجت یکی از مباحث چالشی در مواجه‌ی فرقه‌ ضاله‌ی احمد بصری (مدعی یمانی) است. شخصی از اتباع احمد بصری در پیج اینستاگرام (نقد احمدالحسن) پرسید: «شما چگونه حجت الهی را می‌شناسید؟» گفتم: «راه‌های شناخت حجت الهی متفاوت است مثلا یکی از راه‌های شناخت حجت الهی عدم تضاد در کلام مدعی با امامان قبلی است. از باب نمونه احمد بصری می گوید: «در مورد قضای نماز، قضای نماز در شب ۲۳ ماه رمضان معادل هزار ماه است، پس اگر در گردن کسی مثلا یک سال نماز یا بیست سال یا حتی اگر هزار ماه نماز باشد، قضای یک روز در شب قدر کافی است.»[1] چگونه قضای 17 رکعت نماز در شب قدر جای هزار ماه نماز را می‌گیرد و حال آن‌که ما روایات بسیاری در قضای نماز «اقض ما فات کما فات»[2] داریم. حال چگونه این تضاد در کلام وی حل می‌شود؟ چگونه امام بعد کلام امام قبل را نقض می‌کند؟»

گفت: «اگر حجت بودن سید مشخص شود این تضاد هم حل خواهد شد، چگونه بعضی حکم‌ها در زمان حضرت رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تغییر کرد و حلال یا حرام شد و حال آن‌که در زمان حضرت عیسی (علیه‌السلام) متفاوت بود؟»

 گفتم: «اینکه بعضی حکم ها در شریعت حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تغییر کردند، چون آن پیامبران صاحب شریعتند ولی امام صاحب شریعت نیست. و این در روایات بی‌شماری آمده است که ما اهلبیت مفسر شریعت حضرت رسول (علیهم‌السلام) هستیم یعنی نوعی معلم و مبین این کلام، و حلال و حرام هیچ تغییری نمی‌کند. «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّ اللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّداً نَبِیّاً فَلَا نَبِیَّ بَعْدَهُ أَنْزَلَ عَلَیْهِ الْکِتَابَ فَخَتَمَ بِهِ الْکُتُبَ فَلَا کِتَابَ بَعْدَهُ أَحَلَّ فِیهِ حَلَالَهُ وَ حَرَّمَ فِیهِ حَرَامَهُ فَحَلَالُهُ حَلَالٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ حَرَامُهُ حَرَامٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ فِیهِ نَبَأُ مَا قَبْلَکُمْ وَ خَبَرُ مَا بَعْدَکُمْ وَ فَصْلُ مَا بَیْنَکُمْ ثُمَّ أَوْمَأَ بِیَدِهِ إِلَى صَدْرِهِ وَ قَالَ نَحْنُ نَعْلَمُهُ .[3] امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: خداوند محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را به عنوان پیامبر برگزید و پس از آن حضرت دیگر پیامبری نخواهد بود و قرآن را بر آن حضرت نازل نمود وآنرا ختم دیگر کتب قرار داد که دیگر پس از آن کتابی نخواهد آمد در این کتاب حلال خود را حلال نمود و حرام خود را در آن حرام نمود وحلال آن حلال است تا روز قیامت و حرام آن حرام است تا روز قیامت در آن اخبار گذشتگان و آیندگان است و سخن فاصل {حق وباطل} میان شماست آن‌گاه حضرت به سینه خود اشاره نمود و فرمود و ما قرآن را می‌دانیم.» پس کلام اهلبیت (علیهم‌السلام) یکی است یعنی اگر در زمان امام عسکری(علیه‌السلام) سوالی پرسیده می‌شد همان جوابی را می‌داد که حضرت علی (علیه‌السلام) می‌دادند و هیچ تغییری نبود.»

پی‌نوشت:

[1]. جواب های فقهی، کتاب نماز، اصدارات انصار احمد الحسن، بی‌تا، بی‌جا، ص 30.
[2]. وسایل الشیعة، شیخ حر عاملی، موسسه آل البیت، ج8، ص 268.
[3]. بحارالأنوار، علامه مجلسی، دار الاحیاء التراث العربی، بیروت، ج ۴۷ ص، ۳۵.