پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_هنگام بحث با مدعیان عرفان حلقه در پیج اینستاگرام «https://www.instagram.com/erfan_nozhoor/» درخصوص اشکالات اساسی وارد بر مبانی حلقه، با پاسخ‌های متناقض زیادی مواجه می‌شویم. به عنوان نمونه هنگام بحث با کاربر «m66724» که ادعای پیروی از حلقه را داشت، عرفان حلقه را کاملا دارای ماهیتی ایرانی دانسته و می‌گوید: «ماهیت حلقه ربطی به عرفان اسلامی ندارد.» پاسخ دادم: «از این حرف خود اطمینان دارید؟ اما دیگر پیروان حلقه چنین نظری را ندارند! در ادامه چند نمونه از اظهار نظرهای دیگر پیروان این عرفان را ذکر کردم. کاربر «eli.kh1605» از پیروان حلقه می‌گوید: «عرفان حلقه مخلوطی از همه عرفان‌هاست!» بعضی دیگر از حلقه‌ای می‌گویند: «عرفان حلقه تکامل یافته‌ی عرفان اسلامی است! مثل این کاربر«morasae_goharbin» که در حمایت از عرفان حلقه، می‌گوید: «عرفان حلقه ادامه دهنده مسیر عرفان اسلامی و بلکه تکامل یافته‌ی آن است.»
البته گذشته‌ی از این تناقض‌گویی‌ها، اگر هم عرفان حلقه ادعای ترویج عرفان اسلامی را داشته باشد، چند سوال اساسی و جدی ذهن را درگیر می‌کند.
«اولاً: همین دیدگاه‌های متناقض مدعیان عرفان حلقه، آیا خود نشانه‌ی تشتت فکری و عقیدتی عمیق درون این فرقه نیست؟
ثانیاً: محمدعلی طاهری موسس فرقه حلقه در جلسه اول کميته عرفان میگويد: «من هنوز يک دورهم قرآن نخوانده‏‌ام!.»[1] این چه عرفانی است که مدعیان حلقه، ادعای قرآنی و اسلامی بودن آن را دارند؛ در حالی که سرکرده‌ی آن یک دور هم قرآن نخوانده است؟
ثالثاً: طاهری قرآن را که مآخذ اصلی عرفان اسلامی هست متناقض دانسته و تصریح می‌کند: « يه جايی اصلاً ديگه مشکل ما نيستيم، مشکل خود آيات قرآن با خودشه!»[2] جالبه که طاهری در همين جلسه مي‏‌گويد: «اسرائيل؛ يعنی حزب‏ الله!» آیا کسی که قرآن را دارای تناقض می‌داند، می‌تواند مبانی عرفانی خود را از آن اخذ کند؟
رابعاً: این چه عرفانی است که سرکرده‌ی آن از حداقل سواد عرفانی و قرآنی بهره‌مند نیست؟ به همین خاطر در بسیاری از برداشت‌های خود از قرآن دوچار اشتباهات زیادی شده است. به عنوان نمونه: «طاهری خلود و جاودانگی در جهنم را(که نصّ صريح قرآن است) رد کرده و این سوال را مطرح می‌کند: «آيا ممکن است کسی از جهنم خارج نشود؟» و بعد پاسخ میدهد: «نه!»[3] در حالی که طبق نص قرآن، افرادی در آتش جاودان‌ خواهند ماند و هرگز از آن خارج نمی‏‌شوند.»[4] 

پی‌نوشت
[1]. کمیته عرفان، محمدعلی طاهری، سلسله جلسات عرفان کیهانی، جلسه1.
[2]. طاهری، محمدعلی، انسان و معرفت، نشرخوشبین، ص 266.
[3]. کمیته عرفان، محمد علی طاهری، سلسله جلسات عرفان کیهانی، جلسه 1.
[4]. «خلود در لغت به معنى بقاى طولانى و ابديت آمده است، بنابراين، اين کلمه به تنهايى دليل برابديت نيست؛ زيرا هر نوع بقای طولانى را شامل مى‏‌شود؛ ولى در بسيارى از آيات قرآن، قيودى ذکر شده است که از آن به وضوح مفهوم ابديت فهميده مى‏‌شود. مثلاً در آيات 169 نساء و 23 جن، درباره گروهى از دوزخيان  تعبير «خالِدينَ فيها أَبَداً» ديده می‌شود که دليل برجاودانگى عذاب آن‌هاست. تعبيرات ديگرى مانند: «ماکثينَ فيها ابََداً» کهف/ 3، «لا يَبغَونَ عَنها حولاً» کهف/ 108 و مانند اين‌ها، نشان مى‌‏دهد که به طور قطع گروهى از بهشتيان و دوزخيان جاودانه در نعمت يا در عذاب خواهند ماند.»