چرا با فرارسیدن اجل اسلام، به آن پایبندید؟!

  • 1397/07/09 - 09:00
مبلّغ بهائی در گفت‌وگو با جوان شیعه، موضوع فرارسیدن اجل اسلام را به بحث نشستند. مبلّغ بهائی در ابتدا مدعی وجود آیه‌ای بر فرا رسیدن اجل اسلام شد؛ آیه‌ای که نمی‌توانست ادعای او را ثابت کند و بلکه در مقابل، آیات و روایات بسیاری در رد استدلال او وجود دارد. چرا که آیات و روایات، پایان اسلام را روز قیامت معلوم معرفی کرده‌اند.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یک مبلّغ بهائی در گفت‌وگو با یک جوان شیعه، موضوع فرارسیدن اَجل اسلام را به بحث نشستند:
مبلّغ بهائی: چطور وقتی اَجل اسلام فرا رسیده و دوره‌ی آن تمام شده، باز هم به آن پایبندید؟!
جوان شیعه: چه دلیلی برای این ادعایتان دارید در حالی که آیات و روایات بسیاری بر خاتمیت پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله) تأکید دارد؟!
مبلّغ بهائی: خب در قرآن آمده که هر اُمّتی اَجلی دارد: «وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذا جاءَ أَجَلُهُمْ لا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ [اعراف/34]؛ برای هر قوم و جمعیّتی، زمان و سرآمد (معیّنی) است و هنگامی که سرآمد آن‌ها فرا رسد، نه ساعتی از آن تأخیر می‌کنند، و نه بر آن پیشی می‌گیرند» و اَجل اسلام هم از این قاعده مستثنی نیست!
جوان شیعه: در زبان عربی، کلمه‌ی «اُمّت»، به معنای جمعیت و گروهی به کار رفته که هدفی واحد دارند، نه به معنای دین و مذهب [1] و در قرآن چندین‌بار کلمه‌ی اُمّت، در معنای جمعیّت و گروه، به کار رفته است.[2] با این حال چه دلیلی برای تفسیر واژه‌ی اُمّت به دین دارید؟!
مبلّغ بهائی: حالا فرضاً که دلیلی بر تفسیر واژه‌ی اُمّت به دین وجود داشت. آنوقت پایان پذیرفتن اَجل اسلام را می‌پذیرید؟!
جوان شیعه: خیر، چون بر فرض هم که چنین دلیلی وجود داشته باشد، باز هم آیات و روایات، پایان اسلام را در قیامت معرفی کردند؛ قیامتی که آیات بسیار و صریحی در خصوص آن وجود دارد و قابل تأویل به پیشوایان بهائی نیست. همچنان که پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله) فرموده‌اند: «حَلالُ مُحمَّد حَلالٌ إلی یَومِ القِیامه و حَرامُهُ حَرامٌ إلی یَوم القیامه [3]؛ حلال حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) حلال است تا روز قیامت و حرامش حرام است تا روز قیامت».

پی‌نوشت:
[1]. ر.ک: فضل بن الحسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصر خسرو، چاپ 3، 1372، ج 4، ص 640.
[2]. از جمله سوره‌ی قصص آیه 23؛ سوره‌ی آل‌عمران آیه 160؛ سوره اعراف آیه 164.
[3]. کلینی، الکافی، (ترجمه سیدجواد مصطفوی)، تهران: دارالکتب الاسلامیه، 1365 ش، ج 1، ص 58.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.