نقل روایت تحریم متعه توسط کتاب صحیح بخاری چاپ مکتبه السلفیه «حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ، حَدَّثَنَا يَحْيَى، عَنْ عِمْرَانَ أَبِي بَكْرٍ، حَدَّثَنَا أَبُو رَجَاءٍ، عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا، قَالَ: "أُنْزِلَتْ آيَةُ المُتْعَةِ فِي كِتَابِ اللَّهِ، فَفَعَلْنَاهَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَلَمْ يُنْزَلْ قُرْآنٌ يُحَرِّمُهُ، وَلَمْ يَنْهَ عَنْهَا حَتَّى مَاتَ، قَالَ: رَجُلٌ بِرَأْيِهِ مَا شَاءَ".»
مسدد از یحیی از عمران از ابورجاء از عمران بن حصین نقل کرده‌اند: آیه متعه نازل شد و ما با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آن‌را انجام می‌دادیم و قرآن آن‌را تحریم نکند، هم‌چنین پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تا زمان وفات آن‌را منع نکرد. مردی به رای خود آن‌چه را خواست،‌ گفت. بخاری، بی‌تا، الجامع الصحیح، قاهره، مکتبه السلفیه، ج 3، ص 200. (اظهار نظر بخاری در این چاپ نیامده و حذف شده است)